25 APRIL 2014. - Koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 30 maart 1981 houdende bepaling van de opdrachten en werkingsmodaliteiten van de openbare Instelling voor het beheer van radioactief afval en splijtstoffen op het vlak van de fondsen voor middellange en lange termijn
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Wij hebben de eer aan Uwe Majesteit een voorontwerp van koninklijk besluit voor te leggen dat ertoe strekt de uitvoering te verzekeren van artikel 179, § 2, 11°, 5e lid, van de wet van 8 augustus 1980 betreffende de budgettaire voorstellen 1979-1980.
Dit artikel bepaalt dat de retributies die geheven worden om het Fonds op lange termijn te stijven, worden berekend op basis van de kosten die toe te schrijven zijn aan de producenten van radioactief afval en worden geraamd op basis van leidende beginselen die door de Koning worden vastgesteld.
Deze regel werd ingevoegd in artikel 179, § 2, van de wet van 8 augustus 1980, door artikel 185 van de wet van 29 december 2010 houdende diverse bepalingen. Vóór de goedkeuring van deze wet vond het Fonds op lange termijn zijn wettelijke grondslag in artikel 16 van het koninklijk besluit van 30 maart 1981.
De uitvoering van artikel 179, § 2, 11°, 5e lid wordt momenteel verzekerd door artikel 16 van het koninklijk besluit van 30 maart 1981, zoals gewijzigd door het besluit van 3 juli 2012. Dit artikel bevat enkele van de leidende beginselen die bedoeld zijn in de wettelijke bepaling. Bovendien bepaalt het dat deze beginselen worden aangevuld met algemene voorwaarden die door NIRAS worden voorgesteld en U ter goedkeuring worden voorgelegd.
Dit ontwerp heeft ten doel de leidende beginselen bedoeld in artikel 179, § 2, 11°, 5e lid, van de wet van 8 augustus 1980 aan te vullen. Naast het feit dat ze een juiste uitvoering van voornoemde wettelijke bepaling mogelijk maken, verbeteren de leidende beginselen die in de ontwerptekst staan ook het systeem voor de financiering van de kosten met betrekking tot de langetermijnopdrachten van NIRAS. Dit betekent dat de regel volgens welke deze beginselen moeten worden aangevuld met algemene voorwaarden die door NIRAS worden voorgesteld en U ter goedkeuring worden voorgelegd, moet worden geschrapt.
Het eerste beginsel bepaalt de diensten die gedekt worden door het Fonds op lange termijn. Het gaat, onder meer, om de realisatie van de opslaginstallaties, het in opslag brengen, het behoud van de veiligheid van de opslagplaats, de opvolging in de tijd, de exploitatie van de opslagplaats, de ontmanteling van de opslagplaats, de bouw van de bergingsinstallatie, het afvoeren van het geconditioneerde afval uit de opslagplaats op de site van de Instelling of haar gemandateerde, de overbrenging naar de bergingssite, het eventueel in overeenstemming brengen met de acceptatiecriteria die gelden op het ogenblik van de overbrenging, het bergen van het afval, de sluiting van de bergingsinstallatie, de ontmanteling van de installaties, de controlefase, alsook de onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten die specifiek betrekking hebben op de berging, uitgevoerd na het verlenen van de oprichtings- en exploitatievergunning. Het dekt ook de kosten die desgevallend, na de in artikel 3 van het koninklijk besluit van 30 maart 1981 bepaalde periode van vijftig jaar, worden veroorzaakt door gebreken in het geconditioneerde afval dat door de Instelling werd opgenomen en die niet konden worden voorzien op het ogenblik van de overname van dit afval. Deze lijst is exemplatief. Aangezien de betekenis en de draagwijdte van het eerste beginsel duidelijk zijn, wordt zij niet opgenomen in de tekst van het besluit. Op dit vlak werd de aanbeveling die door de Raad van State werd geformuleerd in zijn advies 55.786/3 van 17 april 2014, niet gevolgd. De weerhouden oplossing biedt het voordeel dat het de lezing van de tekst van het besluit niet verzwaart.
Het eerste beginsel herinnert er bovendien aan dat de retributies die bestemd zijn om het Fonds op lange termijn te stijven, verschuldigd zijn zolang de producenten een deel van de totale kosten van de diensten die door dit fonds moeten worden gefinancierd schuldig zijn.
Het tweede beginsel bepaalt de regels inzake toewijzing van de retributies binnen het Fonds op lange termijn. Het bevat tevens regels over het beschikbaar stellen en bijwerken van informatie betreffende de bijdrage van elke producent in de totale kosten.
Het derde beginsel bevat regels over de berekening van de retributies die de producenten verschuldigd blijven. De periodieke berekening van de retributies dient te gebeuren op basis van het volledige referentieprogramma, inclusief het afval dat reeds overgenomen is door de Instelling.
Deze berekening bepaalt de bedragen die aan elk compartiment worden toegewezen. Indien de bedragen die geïnd worden op de datum van de berekening ontoereikend blijken, wordt overgegaan tot een afrekening, die afgesloten wordt volgens de onder de partijen overeengekomen modaliteiten. Dit beginsel voorziet tevens in de mogelijkheid om de toewijzing van de financiële middelen binnen een compartiment te reorganiseren.
Het vierde beginsel bepaalt de regels inzake thesaurie. Deze garanderen, per compartiment en voor een overeen te komen periode die niet minder dan drie jaar mag bedragen, de toereikendheid en de beschikbaarheid van de financiële middelen. Indien wordt vastgesteld dat de thesaurie van een compartiment ontoereikend is, kunnen voorschotten verschuldigd zijn, op gemotiveerd verzoek van de Instelling. Deze voorschotten, verschuldigd in jaarlijkse schijven, worden toegerekend op de retributies die door de producenten verschuldigd blijven om hun respectieve aandeel in de totale kosten te vereffenen. De Raad van State is in zijn advies 55.786/3 van 17 april 2014 van oordeel dat de regel die in de storting van voorschotten voorziet, geen uitdrukkelijke wettelijke basis heeft. De bepaling werd echter behouden. Zij vindt een rechtsgrond in artikel 179, § 2, 11°, 5e lid, van de wet, gelezen in samenhang met artikel 179, § 2, 12°, dat U machtigt om, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, de financieringsvoorwaarden voor de activiteiten van de instelling te reglementeren. Artikel 179, § 2, 12° verschaft derhalve ook een wettelijke grondslag om de leidende beginselen vast te leggen die het mogelijk maken de aan het radioactieve afval toe te schrijven lasten te ramen en dus de retributies te berekenen, inclusief deze die vervroegd worden gestort.
Bovendien vullen de 2e en 4e beginselen elkaar aan. Het schrappen van de mogelijkheid om bedragen te storten die voorschotten worden genoemd, zou het evenwicht van de tekst van het besluit verstoren. Het feit dat bepaalde bedragen voorschotten worden genoemd, vindt zijn oorsprong in de noodzaak om elke onzekerheid weg te nemen omtrent het boekhoudkundige stelsel dat erop van toepassing is. Op boekhoudkundig vlak worden deze bedragen als voorschotten beschouwd. Dit gezegd zijnde, vormen deze bedragen - ook al worden ze voorschotten genoemd - retributies op dezelfde wijze als de bedragen bedoeld in de andere leidende beginselen. Ze vergoeden diensten waarvan het bedrag is geraamd, waarvan de uitvoering zeker is en waarvan de raming per producent wordt gemaakt naar rato van de door het afval gegenereerde kosten die eraan toe te schrijven zijn, overeenkomstig het referentieprogramma bedoeld in het 3e beginsel. De voorschotten onderscheiden zich van de andere bedragen die geïnd worden om het Fonds op lange termijn te stijven, doordat ze betaald worden op een ander tijdstip dan dat waarop het afval wordt overgenomen; het tempo waarin de diensten worden verleend die nodig zijn voor het langetermijnbeheer van het afval, is immers niet gelijk aan het tempo waarin dit afval wordt overgenomen door NIRAS. De diensten met betrekking tot het langetermijnbeheer van het radioactieve afval zijn namelijk van nature gespreid in de tijd en sommige diensten moeten kunnen worden verleend vóór de...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI