20 JUNI 2002. - Koninklijk besluit houdende voorwaarden betreffende de exploitatie van zonnecentra
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het voorliggende ontwerp strekt er in hoofdzaak toe om in uitvoering van de wet van 9 februari 1994 betreffende de veiligheid van de consumenten veiligheidsvoorwaarden vast te stellen waaraan bij de exploitatie van zonnecentra moet worden voldaan.
Deze veiligheidsvoorwaarden werden reeds gedeeltelijk vastgelegd in de wet van 11 januari 1999 tot regeling van de exploitatie van zonnecentra. Om een coherent consumentenbeleid uit te werken en in het kader van de vereenvoudiging van de reglementering werd in artikel 20 van de wet van 4 april 2001 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de veiligheid en de gezondheid van de consumenten beslist om de wet van 11 januari 1999 op te heffen met de bedoeling de veiligheidsvoorwaarden op te nemen in een uitvoeringsbesluit van de wet van 9 februari 1994.
Deze herschikking van reglementering heeft het voordeel dat de algemene voorwaarden van de wet van 9 februari 1994 automatisch van toepassing worden op de exploitatie van zonnecentra. Het gaat hier onder andere over de advies- en controlestructuren, de bepalingen i.v.m. het toezicht en de strafbepalingen.
Wat de procedures betreft, werd het advies gevraagd van de Commissie voor de Veiligheid van de Consumenten en werd het ontwerp van besluit in het kader van de Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij aan de Europese Commissie aangemeld.
Het voorontwerp werd aan de Raad van State voor advies voorgelegd (advies nr. 32.804/1 van 21 maart 2002). Het voorliggende ontwerp van besluit werd volledig aangepast aan dit advies.
Dit houdt onder andere in dat de opbouw van het besluit volledig werd gewijzigd, zonder dat de inhoud van het ontwerp fundamenteel werd gewijzigd. Zo werd de informatie die aan potentiële consumenten moet worden meegedeeld opgenomen in twee bijlagen, i.p.v. in de artikelen zelf en werden de artikelen herschikt zoals de Raad van State het heeft voorgesteld.
Een belangrijke wijziging ten opzichte van het voorontwerp is dat de verplichting om een opleiding te volgen, zoals bepaald was in de wet van 11 januari 1999, terug wordt opgenomen. De opleiding moet bepaald worden door de bevoegde gemeenschap.
Omdat in de wet van 11 januari 1999 een overgangsperiode was voorzien van 4 jaar waarbinnen deze opleiding moest worden gevolgd, wordt nu een overgangsperiode voorzien van 1 jaar zodat de totale periode van 4 jaar behouden blijft.
Een tweede belangrijk verschil met de wet van van 11 januari 1999 is dat, overeenkomstig artikel 20 van de wet van 4 april 2001, de exploitatie van automatische centra wordt toegelaten onder zeer strikte veiligheidsvoorwaarden. De bijkomende voorwaarden voor deze automatische centra zijn zodanig dat hetzelfde veiligheidsniveau wordt gegarandeerd als bij de bemande centra.
Tot slot worden een reeks algemene exploitatievoorwaarden opgelegd die van toepassing zijn op bemande en onbemande centra, zodat een kwaliteitsvolle exploitatie gegarandeerd wordt.
Ik heb de eer te zijn,
Sire,
Van uwe Majesteit,
de zeer eerbiedige en zeer getrouwe dienaar,
De Minister van Consumentenzaken,
Mevr. M. AELVOET
ADVIES 32.804/1
VAN DE AFDELING WETGEVING
VAN DE RAAD VAN STATE
De Raad van State, afdeling wetgeving, eerste kamer, op 28 december 2001 door de Minister van Consumentenzaken verzocht haar van advies te dienen over een ontwerp van koninklijk besluit "houdende voorwaarden betreffende de exploitatie van zonnecentra", heeft op 21 maart 2002 het volgende advies gegeven :
Strekking en rechtsgrond van het ontwerp
Het om advies voorgelegde ontwerp van koninklijk besluit strekt ertoe de regeling inzake de exploitatie van zonnecentra, die tot op heden was opgenomen in de wet van 11 januari 1999 tot regeling van de exploitatie van zonnecentra, te vervangen door een regeling die in ruime mate gelijklopend is met die van de voornoemde wet. Deze laatste wordt trouwens opgeheven op de in het ontwerp bepaalde datum.
De ontworpen regeling vindt rechtsgrond in artikel 4 van de wet van 9 februari 1994 betreffende de veiligheid van de consumenten, dat de Koning de bevoegdheid verleent om met het oog op de bescherming van de veiligheid of de gezondheid van de consument voor een categorie van producten of diensten maatregelen vast te stellen zoals bedoeld in het ontwerp.
Wat meer specifiek artikel 8 van het ontwerp betreft, wordt rechtsgrond geboden door artikel 20 van de wet van 4 april 2001 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de veiligheid en de gezondheid van de consumenten, dat onder meer bepaalt dat de wet van 11 januari 1999 wordt opgeheven "op een door de Koning te bepalen datum".
Onderzoek van de tekst
Aanhef
In de aanhef van het ontwerp dient eerst te worden verwezen naar de twee wetten die de ontworpen regeling tot rechtsgrond strekken, en pas daarna naar de wet van 11 januari 1999 die wordt opgeheven op de datum die in het ontwerp wordt bepaald.
Het tweede en het derde lid van de aanhef moeten derhalve van plaats worden gewisseld.
Het nieuwe derde lid dient bovendien te luiden :
Gelet op de wet van 11 januari 1999 tot regeling van de exploitatie van zonnecentra, gewijzigd bij de wet van 4 april 2001;
.
Artikel 1
-
Het verdient geen aanbeveling in een normatieve tekst onderverdelingen aan te geven met streepjes omdat zulks moeilijkheden kan opleveren onder meer wanneer naderhand wordt verwezen naar de betrokken bepalingen. Men vervange derhalve in artikel 1 van het ontwerp de streepjes door 1°, 2°, 3°, enz.
-
In de omschrijving van het begrip "zonnecentrum" na het derde streepje (lees : na 3°) worden "de ziekenhuizen en dermatologische diensten waar gebruik wordt gemaakt van ultravioletstralen ter behandeling...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI