25 APRIL 2014. - Koninklijk besluit betreffende de schadevergoeding tot herstel bedoeld in artikel 11bis van de wetten op de Raad van State gecoördineerd op 12 januari 1973
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
-
ALGEMENE OPMERKINGEN
Het ontwerp van koninklijk besluit dat ik de eer heb ter ondertekening aan Zijne Majesteit voor te leggen, stelt de te volgen procedureregels voor de Raad van State vast wanneer een verzoek tot schadevergoeding tot herstel aanhangig gemaakt wordt in toepassing van artikel 11bis ingevoegd in de gecoördineerde wetten op de Raad van State door artikel 6 van de wet van 6 januari 2014 met betrekking tot de Zesde Staatshervorming inzake de aangelegenheden bedoeld in artikel 77 van de Grondwet. Deze wet werd in het Belgisch Staatsblad op 31 januari 2014 gepubliceerd.
Deze bepalingen worden ingevoegd onder titel I "Verzoekschrift en onderzoek", waarvan zij een nieuw hoofdstuk vormen, met name hoofdstuk III, komende na de twee hoofdstukken waaruit deze titel momenteel bestaat en die respectievelijk de volgende titel hebben "Het verzoekschrift" en "Het Onderzoek".
-
ARTIKELGEWIJZE BESPREKING
Artikel 1. Dit artikel voegt het nieuw hoofdstuk III onder titel I in, luidende "De schadevergoeding tot herstel".
Art. 2. De eerste drie leden van artikel 11bis bevatten reeds enkele procedureregels, in het bijzonder wat de termijnen betreft. Het verzoek tot schadevergoeding kan geformuleerd worden door een verzoekende of tussenkomende partij die "de nietigverklaring vordert" van een akte en "uiterlijk zestig dagen na de kennisgeving van het arrest waarbij de onwettigheid werd vastgesteld" of, in geval van toepassing van de in artikel 38 van de gecoördineerde wetten bedoelde bestuurlijke lus, "waarbij de beroepsprocedure wordt afgesloten".
Het nieuw artikel 25/1 verduidelijkt de wettekst door drie mogelijke momenten te onderscheiden voor de indiening van het verzoek:
- gelijktijdig met het beroep tot nietigverklaring;
- tijdens de procedure tot nietigverklaring;
- of nadat dit beroep afgesloten werd.
Dit artikel strekt er vooral toe de volgende artikelen gemakkelijker te kunnen begrijpen.
Art. 3. In zijn 2 paragrafen stelt artikel 25/2 verschillende regels vast naargelang het verzoek tot schadevergoeding in dezelfde akte als - of bij een afzonderlijke akte van - het beroep tot nietigverklaring geformuleerd wordt.
Het verzoek tot schadevergoeding dat gelijktijdig met het beroep ingediend wordt, wordt over het algemeen geformuleerd in hetzelfde verzoekschrift, waarvan de titel het verzoek tot schadevergoeding zal moeten vermelden. Het verzoekschrift moet de gevraagde vergoeding becijferen en deze motiveren.
Maar in het besluit staan geen overdreven vormvoorschriften waardoor een verzoek tot schadevergoeding dat gelijktijdig, maar in een apart verzoekschrift geformuleerd wordt, onontvankelijk zou zijn. Paragraaf 2 bepaalt de inhoud van het verzoekschrift tot schadevergoeding dat afzonderlijk van het beroep tot nietigverklaring ingediend is, ongeacht of het gelijktijdig of erna ingediend werd. Aangezien het verzoek tot schadevergoeding een bijkomende vordering vormt bij een beroep tot nietigverklaring, zal het kenmerk van dit beroep vermeld moeten worden. Dit gebeurt normaal door het rolnummer als het beroep tot nietigverklaring al is ingediend, en door de aanwijzing van de verzoekende partij en het onderwerp van het beroep tot nietigverklaring als het verzoekschrift tot schadevergoeding gelijktijdig met het beroep tot nietigverklaring, maar door een afzonderlijke akte, wordt ingediend.
In ieder geval worden de stukken bijgevoegd bij het verzoekschrift, samen met een inventaris. De inventaris kan specifiek zijn voor het verzoek tot schadevergoeding tot herstel of gemeenschappelijk met de inventaris van het beroep tot nietigverklaring, zodra men de ingeroepen stukken ter ondersteuning van de gevraagde schadevergoeding gemakkelijk kan identificeren.
Paragraaf 4 bepaalt het lot dat voorbehouden wordt aan de verzoeken die het voorschrift van dit nieuwe artikel 25/2 niet naleven. Artikel 3bis blijft van toepassing voor de verzoekschriften tot schadevergoeding tot herstel die in dezelfde akte opgenomen zijn als het beroep tot nietigverklaring. Voor degene die ingediend werden in een aparte akte, is eveneens een analoge bepaling voorzien wanneer de vermeldingen van artikel 25/2 niet nageleefd zijn of wanneer de inventaris van de stukken niet werd bijgevoegd.
Art. 4. In paragrafen 1, 2 en 4, verwijst artikel 25/3 naar de in artikel 25/1 bedoelde gevallen en past de procedure bijgevolg aan.
Volgens paragraaf 1, wanneer het verzoek tot schadevergoeding gelijktijdig met het beroep ingediend wordt, kan de met het dossier belaste auditeur, afhankelijk van de elementen van de zaak, beslissen om het gelijktijdig met het beroep tot nietigverklaring te behandelen of om het onderzoek ervan uit te stellen. Het onmiddellijke onderzoek zal aangewezen kunnen zijn wanneer de oplossing van het beroep tot nietigverklaring niet twijfelachtig lijkt en wanneer het onderzoek van het verzoek tot schadevergoeding eenvoudig is, dit het tegensprekelijk debat respecterend. Het meest duidelijke voorbeeld is dat van de aanbesteding, waar de onregelmatig uitgesloten inschrijver een forfaitaire schadevergoeding krijgt van 10 % van zijn inschrijving. In dat geval lijkt het onnodig om te wachten op het vernietigingsarrest om het onderzoek van het verzoek tot schadevergoeding op te starten. Wanneer het onderzoek van het verzoek tot schadevergoeding daarentegen complexer lijkt, of als de oplossing van het geschil onzeker is, zou het een onnodig tijd- en energieverlies kunnen betekenen om het verzoek tot schadevergoeding te onderzoeken zonder te weten of de Raad de conclusie van het verslag over het vernietigingsberoep zal goedkeuren. Bovendien, en in het bijzonder rekening houdend met de mogelijkheid om een bestuurlijke lus te lanceren, kan de raming van het bedrag van het nadeel variëren naar gelang van de ontwikkelingen van de procedure. Ook daar is het aangewezen voorzichtig te zijn en te wachten tot men zekerheid heeft over het lot van het beroep tot nietigverklaring alvorens het verzoek tot schadevergoeding in te dienen. Dit is impliciet wat voorzien is in artikel 11bis, derde lid, dat, in geval van administratieve lus, de vereiste termijn om een uitspraak te doen over het verzoek tot schadevergoeding laat lopen vanaf "de bekendmaking van het arrest dat de beroepsprocedure afsluit".
In alle gevallen beheert de auditeur het dossier tot aan de neerlegging van zijn verslag. Onder de gevallen waarin "de auditeur meent in het bezit te zijn van alle nuttige gegevens" om het verzoek tot schadevergoeding in te dienen, bevindt zich het geval waarbij hij besluit tot de verwerping van het beroep tot nietigverklaring of tot de afwezigheid van enige onwettigheid, een conclusie die hem helpt tot het besluit van de verwerping van het verzoek tot schadevergoeding te komen.
Als de omstreden akte daarentegen vernietigd wordt of het arrest over het beroep tot nietigverklaring bepaalt dat er een onwettigheid plaatsvond (bijvoorbeeld indien zij hersteld werd naar aanleiding van een lus, of wanneer het arrest vaststelt dat de zaak zonder voorwerp is wegens de nietigverklaring van de omstreden akte door een arrest dat uitgesproken werd in verband met een ander beroep), zonder dat de auditeur overgegaan is tot het onderzoek van het verzoek tot schadevergoeding, gebeurt deze op dezelfde manier als wanneer het verzoek voorafgaandelijk aan het beroep tot nietigverklaring geformuleerd werd, dit wil zeggen dat het onderzoek ervan uitgesteld wordt tot na het arrest dat de onwettigheid definitief vaststelt.
Volgens paragraaf 2, is dezelfde procedure van toepassing wanneer het verzoek tot schadevergoeding tot herstel ingediend werd na het beroep tot nietigverklaring.
Volgens paragraaf 3, wanneer het verzoek tot schadevergoeding niet onderzocht werd of wanneer het tijdens de procedure tot nietigverklaring ingediend werd, en als het beroep tot nietigverklaring verworpen wordt zonder dat een onwettigheid vastgesteld werd, verwerpt de Raad van State het verzoek tot schadevergoeding bij hetzelfde arrest dat het beroep tot nietigverklaring afsluit.
Ten slotte, volgens paragraaf 4, wanneer het verzoek tot schadevergoeding onderzocht moet worden, volgt dezelfde procedure als die welke haar doeltreffendheid aangetoond heeft bij het contentieux van de nietigverklaring: memorie van antwoord van de verwerende partij, memorie van wederantwoord of toelichtende memorie, onderzoek en verslag van de auditeur, en laatste memories. Het besluit verwijst hier naar de artikelen van de algemene procedureregeling betreffende het beroep tot nietigverklaring, met uitzondering van de artikelen 14ter tot 14quinquies, die enkel zin hebben in het kader van een dergelijk beroep, en van artikel 15 dat handelt over de termijn om een uitspraak te doen; dit punt werd reeds geregeld door artikel 11bis, tweede lid, tweede zin, van de gecoördineerde wetten.
Art. 5 tot 7. De artikelen 40, 47 en 50bis zijn zo gewijzigd dat ze ook het arrest bedoelen dat uitgesproken werd in toepassing van artikel 11bis van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, over de verzoeken tot schadevergoeding tot herstel. Zoals het advies van de afdeling wetgeving aangeeft, sluiten de gecoördineerde wetten dit artikel 11bis immers niet uit van de hypotheses waarbij het verzet, het derden-verzet of het beroep tot herziening van toepassing zijn.
Deze artikelen worden eveneens aangevuld met een lid dat voorziet dat het verzet, het derden-verzet en het beroep tot herziening ambtshalve uitgebreid worden tot het arrest dat de verwerende partij veroordeelt tot de betaling van een schadevergoeding tot herstel, als dit arrest gebaseerd is op de onwettigheid die vastgesteld is in het arrest waartegen deze beroepsmogelijkheden gericht zijn.
Art. 8. Dit...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI