11 OKTOBER 2012. - Koninklijk besluit betreffende de uitgifte van Belgische covered bonds door kredietinstellingen naar Belgisch recht
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het ontwerp van koninklijk besluit dat U ter ondertekening wordt voorgelegd past binnen het kader van de invoering van de wettelijke regeling voor Belgische covered bonds zoals die werd vastgesteld in de wet van 3 augustus 2012, die in het Belgisch Staatsblad van 24 augustus 2012 gepubliceerd werd. Het beoogt sommige bepalingen van de wettekst te verduidelijken en de uitvoering ervan te omkaderen.
De eerste doelstelling van de wet met betrekking tot de covered bonds bestaat erin de herfinanciering van kredietinstellingen te vergemakkelijken en tegelijkertijd passende juridische mechanismen in te voeren ter bescherming van de houders van dergelijke schuldinstrumenten.
Het belangrijkste kenmerk van het beschermingsmechanisme voor de houders van covered bonds is het feit dat er een bijzonder vermogen wordt samengesteld, bestaande uit dekkingswaarden, dat afgezonderd wordt van het algemeen vermogen van de kredietinstelling die de covered bonds uitgeeft. De wet besteedt bijzondere aandacht aan de dekkingswaarden en voert minimumvoorwaarden in betreffende hun aard door ze in hoofdzaak te beperken tot hypothecaire schuldvorderingen en schuldvorderingen op publiekrechtelijke entiteiten. Het ontwerp van koninklijk besluit legt de kwantitatieve en kwalitatieve criteria vast die bepalen of een actief als dekkingswaarde mag worden aangewend, legt beperkingen op per categorie van activa en bepaalt het minimale dekkingsniveau van de covered bonds.
Het koninklijk besluit legt meer bepaald de aard en de waardering van de dekkingswaarden vast, alsook de minimumregels voor de dekking van covered bonds. Deze regels zijn vastgelegd opdat de Belgische covered bonds zouden kunnen voldoen aan de criteria die bepalen of een actief in aanmerking komt als dekkingswaarde, zoals die zijn opgenomen in Richtlijn 2006/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2006 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen. Voldoen aan deze criteria zou moeten garanderen dat beleggers gemakkelijker in covered bonds beleggen en dat deze instrumenten in aanmerking worden genomen in het kader van de monetaire financieringstransacties van de Europese Centrale Bank.
Het koninklijk besluit legt eveneens de regels vast voor het bijhouden van het register van de dekkingswaarden en betreffende de portefeuillesurveillant.
De wet met betrekking tot de covered bonds machtigt de Koning om de bevoegdheden en criteria vast te leggen waarop de Nationale Bank van België zich kan baseren om voor elke uitgevende kredietinstelling te bepalen wat het maximumpercentage aan Belgische covered bonds is die zij mag uitgeven ten opzichte van haar balanstotaal. In dit verband beperkt het ontwerp van koninklijk besluit het bedrag van de dekkingswaarden die voor covered bonds mogen worden aangehouden nu reeds tot 8 % van de activa van de uitgevende kredietinstelling. Deze bepaling heeft tot doel rekening te houden met het feit dat de covered bonds het niet alleen mogelijk maken de financieringsbronnen op lange termijn van de kredietinstellingen meer te diversifiëren, maar dat ze ook de bekommernis aan de orde stellen inzake de aanwending van activa van de kredietinstellingen die covered bonds uitgeven ten nadele van de chirografaire depositohouders.
Er is rekening gehouden met het advies van de Raad van State. In antwoord op zijn opmerking met betrekking tot het ontbreken van de duurzame ontwikkelingseffect-beoordeling, kan worden gesteld dat artikel 19/1 van de wet van 5 mei 1997, ingevoegd bij de wet van 30 juli 2010, nog geen uitvoering heeft gekregen. Een ontwerp van koninklijk besluit tot regeling van de effectbeoordeling en tot bepaling van de vrijstellingen van deze beoordeling, wordt momenteel voorbereid.
Derhalve kan enkel gesteund worden op de bestaande richtlijnen inzake de DOEB-test, en kan besloten worden dat de vrijstelling omwille van de auto-regulering van de federale overheid kan worden ingeroepen.
Commentaar bij de artikelen
Artikel 1
Artikel 1 bepaalt het toepassingsgebied van het besluit.
Artikel 2
Artikel 2 bevat een lijst met definities.
Artikel 3
Artikel 3 legt de criteria vast die bepalen of een actief als dekkingswaarde mag worden aangewend. Er zijn vijf categorieën van activa die in aanmerking komen als dekkingswaarden.
De eerste twee categorieën betreffen de hypothecaire schuldvorderingen die gedekt moeten zijn door een hypotheek in eerste rang waarvan de grondslag bestaat uit niet-zakelijk of commercieel vastgoed, dat in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte is gelegen, onverminderd de erkenning van hypotheken in opeenvolgende rangen, zonder dat andere schuldeisers zich in een tussenpositie bevinden.
De derde categorie betreft hoofdzakelijk de schuldvorderingen op centrale overheden, de centrale banken en de publiekrechtelijke entiteiten van de lidstaten van de OESO.
Deelbewijzen uitgegeven door effectiseringsinstellingen kunnen eveneens in aanmerking komen als dekkingswaarden. De ontwerptekst wil de in aanmerking komende deelbewijzen evenwel beperken tot verrichtingen met betrekking tot de effectisering van schuldvorderingen die zijn uitgegeven door een entiteit die tot dezelfde groep behoort als de kredietinstelling die de covered bonds uitgeeft. Deze bepaling heeft tot doel te garanderen dat de uitgevende instelling over de nodige informatie beschikt om zich ervan te verzekeren dat de onderliggende schuldvorderingen van de betrokken effectiseringsverrichtingen daadwerkelijk beantwoorden aan de criteria die bepalen welke activa in aanmerking komen.
In totaal dienen 85 % van de in aanmerking komende dekkingswaarden te bestaan uit hypothecaire schuldvorderingen op niet-zakelijk of commercieel vastgoed, uit schuldvorderingen op overheden of op publiekrechtelijke entiteiten van lidstaten van de OESO of uit effectiseringsdeelbewijzen die betrekking hebben op schuldvorderingen van dezelfde aard die toegekend zijn binnen de groep waartoe de kredietinstelling die de covered bonds uitgeeft, behoort.
Het saldo van 15 % kan bestaan uit de vierde en vijfde categorie; die betreffen de schuldvorderingen op de kredietinstellingen en de posities die voortvloeien uit de dekkingsinstrumenten die verbonden zijn aan de dekkingswaarden en aan de uitgegeven covered bonds.
Artikel 4
Artikel 4 bepaalt dat de instelling dekkingsinstrumenten in de dekkingswaarden mag opnemen voor zover deze instrumenten uitsluitend bedoeld zijn om een rente- of wisselkoersrisico of andere risico's te dekken die verband houden met de als dekkingsinstrumenten ingeschreven activa of met de betrokken Belgische covered bonds. Dit heeft tot gevolg dat deze dekkingsinstrumenten deel uitmaken van het of de bijzonder(e) vermogen(s) waarin de dekkingswaarden zijn afgezonderd en dat (die) gescheiden is (zijn) van het algemeen vermogen van de uitgevende kredietinstelling. Door deze scheiding wordt vermeden dat de houders van covered bonds onverwachts aan een rente- of wisselkoersrisico worden blootgesteld. Het artikel bepaalt eveneens dat het wanbetalingsrisico van de tegenpartijen van de dekkingsinstrumenten gering moet zijn om voldoende bescherming te bieden aan de houders van covered bonds.
Artikel 5
Artikel 5 omschrijft de twee tests betreffende de minimale dekking van covered bonds.
De eerste test houdt in dat minstens 85 % van de in aanmerking komende dekkingswaarden moeten bestaan uit hypothecaire schuldvorderingen op niet-zakelijk of commercieel vastgoed, uit schuldvorderingen op overheden of op publiekrechtelijke entiteiten van de OESO of uit effectiseringsdeelbewijzen die betrekking hebben op schuldvorderingen van dezelfde aard die toegekend zijn binnen de groep waartoe de kredietinstelling die de covered bonds uitgeeft, behoort. Deze norm garandeert ook dat de Belgische covered bonds voldoen aan de criteria die bepalen of een actief al dan niet mag worden aangewend als dekkingswaarde, zoals die zijn opgenomen in Richtlijn 2006/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2006 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen.
Het artikel bepaalt voorts dat de dekkingswaarden ten minste een waarde moeten hebben die gelijk is aan 105 % van de nominale waarde van de uitgegeven covered bonds om voldoende bescherming te bieden aan de houders van covered bonds.
Artikel 6
Voor de verificatie van de tests waarin artikel 5 van het koninklijk besluit voorziet, is het van belang de regels voor de waardering van de dekkingswaarden nader te bepalen. Zo bepaalt artikel 6 dat voor de hypothecaire schuldvorderingen de in aanmerking te nemen waarde het kleinste bedrag is tussen het schuldvorderingsbedrag zoals dat in de boekhouding van de uitgevende instelling is opgenomen, 80 % van de verkoopwaarde van het niet-zakelijk vastgoed en 60 % van de verkoopwaarde van het zakelijk vastgoed, en de hypotheekwaarde. De tekst bepaalt eveneens in hoeverre rekening wordt gehouden met de hypothecaire mandaten wanneer die betrekking hebben op niet-zakelijk vastgoed.
Aangezien deze bepalingen technische vragen zouden kunnen oproepen, zal de Bank een omzendbrief opstellen die inzonderheid de regels voor de waarderingsmethodes nader zal omschrijven. In het bijzonder voor de schuldvorderingen gewaarborgd door onroerende goederen, zal de omzendbrief een plafond vaststellen waaronder de notariële akte of de waardering van de architect zal kunnen worden gebruikt om de oorspronkelijke waarde van het onroerend goed te verantwoorden. De omzendbrief zal het in dit geval tevens mogelijk maken om representatieve marktindexen te gebruiken voor de periodieke herwaarderingen.
Wat betreft de schuldvorderingen op of gewaarborgd door overheden, centrale banken of entiteiten van de openbare sector, preciseert de ontworpen tekst dat hun waarde gelijk is aan nul, wanneer de tegenpartijen van deze schuldvorderingen buiten de Europese Unie gelegen zijn, behalve als zij beantwoorden aan de...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI