18 OKTOBER 2001. - Koninklijk besluit betreffende de mobiliteit van het personeel van sommige overheidsdiensten
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het ontwerp van besluit dat ik de eer heb aan Uwe Majesteit ter ondertekening voor te leggen, voert één van de punten van de basisnota van de Ministerraad uit die op 21 januari 2000 werd goedgekeurd voor wat betreft de hervorming van de mobiliteitsregeling toepasselijk op de federale ambtenaren. Deze nota betreffende de hervorming van het Vast Wervingssecretariaat, ondertussen SELOR-Selectiebureau van de federale overheid geworden.
Inleiding
Het is noodzakelijk een zeer soepele mobiliteitsregeling in te voeren, met name inzake de vrijwillige mobiliteit. Daarvoor wordt SELOR- Selectiebureau van de federale overheid het centrale aanspreekpunt inzake beheer en controle van de mobiliteitsaanvragen. Zowel voor de vrijwillige mobiliteit als de ambtshalve mobiliteit. Zo beantwoordt SELOR aan het uitvoeren van rekruterings- en selectieopdrachten voor de federale overheid, met name het snel aanbieden van geschikte kandidaten voor elke vacante betrekking. Hetzij via de externe markt (rekrutering), hetzij via de interne markt (mobiliteit).
De vrijwillige mobiliteit
De nieuwe mobiliteitsregeling voorziet in een vereenvoudigde procedure in voor de indiening van de aanvragen voor vrijwillige overplaatsing en schaft de voorrang van de vrijwillige mobiliteit op de rekrutering af. Elke overheidsdienst kan dus voortaan voor de toewijzing van elke vacante betrekking kiezen tussen mobiliteit en/of rekrutering.
De ambtshalve mobiliteit
Weinig veranderingen vinden plaats inzake ambtshalve mobiliteit. SELOR wordt ermee belast voor de ambtenaren die hem ter beschikking worden gesteld een andere betrekking te vinden. De wedertewerkstelling wordt uitgevoerd via het inzetten of de ambtshalve overplaatsing. De oplossing van de herplaatsing valt niet meer onder de bevoegdheid van SELOR. In het kader van de responsabilisering van de besturen wordt geen beroep meer gedaan op een « externe » orgaan om een « interne » oplossing te vinden. De absolute voorrang van de ambtshalve mobiliteit op de rekrutering wordt eveneens afgeschaft.
Bespreking van de artikelen
HOOFDSTUK I. - Toepassingsgebied
In het toepassingsgebied van dit ontwerp van koninklijk besluit worden de federale overheidsdiensten ingelast, alsook de diensten die ervan afhangen zoals bedoeld in het koninklijk besluit van 7 november 2000 houdende oprichting en samenstelling van de organen die gemeenschappelijk zijn aan iedere federale overheidsdienst. Onder « de diensten die ervan afhangen » moet worden verstaan de diensten met een zekere autonomie maar die geen afzonderlijke rechtspersoonlijkheid hebben (wetenschappelijke inrichtingen en diensten met een afzonderlijk beheer). Het spreekt van zelf dat de personeelsleden die ter beschikking van een programmatorische overheidsdienst worden gesteld eveneens binnen het toepassingsgebied van dit koninklijk besluit vallen omdat zij « statutair » gebonden blijven aan hun overheidsdienst van herkomst.
Bepaalde instellingen van openbaar nut werden van de lijst verwijderd ofwel omdat ze afgeschaft zijn sinds het vorige koninklijk besluit betreffende de mobiliteit, ofwel omdat zij alleen met contractueel personeel werken.
Het Paleis voor Schone Kunsten wordt nog steeds opgenomen in het toepassingsgebied zelfs als dit een « naamloos vennootschap van publiek recht met sociale doeleinden » is geworden. Inderdaad, enkele personeelsleden van deze instelling zullen vastbenoemde ambtenaren blijven. De mobiliteitsregeling dient dus op hen van toepassing te zijn. Het is echter duidelijk dat deze regeling niet van toepassing is op ambtenaren van andere federale overheidsdiensten die een overplaatsing naar het Paleis voor Schone Kunsten willen verkrijgen.
In het toepassingsgebied van dit koninklijk besluit wordt niet over de « voorlopige cel » gesproken zoals bedoeld in het koninklijk besluit van 19 juli 2001 houdende diverse bepalingen betreffende de inwerkingstelling van de federale overheidsdiensten en de programmatorische federale overheidsdiensten. Deze cel is immers geen overheidsdienst.
De vrijwillige mobiliteit zal toch van toepassing zijn op de personeelsleden die zich in deze voorlopige cel bevinden en die een overplaatsing wensen te verkrijgen.
Het besluit verduidelijkt ook de notie van vacant verklaarde betrekking. Zoals vroeger wordt een betrekking vacant verklaard wanneer de bevoegde overheid beslist erin te voorzien. In het kader van de nieuwe federale overheidsdiensten zal een nieuw begrip worden ingevoerd. Dit van een in te vullen « functie ». Het koninklijk besluit voorziet dus dat een betrekking zal eveneens vacant kunnen worden verklaard wanneer de bevoegde overheid beslist de functie, verbonden aan die betrekking, in te vullen.
HOOFDSTUK II. - De vrijwillige mobiliteit
De voorwaarden om overgeplaatst te worden blijven identiek aan deze die in het koninklijk besluit van 16 juli 1998 werden bepaald. Met uitzondering echter van de evaluatievoorwaarde. Het is immers niet langer noodzakelijk een evaluatievermelding te hebben verkregen om zijn overplaatsingsaanvraag te kunnen indienen.
De overplaatsing gebeurt naar een vacante betrekking die van dezelfde graad of een graad van dezelfde rang is. Men kan eveneens in een vacante bevorderingsbetrekking overgeplaatst worden die overeenstemt met de graad waarvoor men voor een vergelijkende selectie voor overgang naar het hogere niveau of voor een selectie voor verhoging in graad is geslaagd. De nieuwe regeling laat eveneens de overplaatsing naar een andere vacante bevorderingsbetrekking toe waarvan de toekenning niet verbonden is aan het slagen voor een selectieproef.
Het koninklijk besluit stelt een vereenvoudigde procedure op voor de indiening van de overplaatsingsaanvragen. Men kan op twee wijzen zijn overplaatsingsaanvraag indienen. Ten eerste zijn er de spontane kandidaturen. Betrokkene stelt zich kandidaat zoals vroeger om een overplaatsing te verkrijgen binnen de overheidsdienst(en) van zijn keuze. Daartoe moet de kandidaat het mobiliteitsformulier invullen dat door SELOR ter beschikking wordt gesteld. Andere mogelijkheid : men stelt zich kandidaat voor een door SELOR gepubliceerde vacature, intern aan het federaal Openbaar Ambt. De kandidaat dient het sollicitatieformulier in te vullen. In de twee gevallen worden de kandidaturen aan SELOR overgemaakt volgens de door SELOR vooropgestelde communicatiekanalen. Deze gegevens worden nadien door SELOR geverifieerd.
Alle geverifieerde gegevens worden in een databank opgeslagen die gedurende maximaal één jaar worden bijgehouden. Deze databank kan enkel door de federale administraties worden geraadpleegd.
Voor de toewijzing van elke vacant verklaarde betrekking heeft de bevoegde overheid de keuze tussen : een beroep doen op de mobiliteit of een beroep doen op de externe arbeidsmarkt via SELOR (rekrutering) of een beroep doen tegelijkertijd op kandidaten van de mobiliteit en van de rekrutering.
Een afwijking is echter voorzien voor wat de bevorderingsbetrekkingen betreft waaraan geen wervingsgraad is verbonden. Beroep doen op de externe arbeidsmarkt is immers, in dit geval, niet mogelijk. De enige oplossingen om dit soort betrekking toe te wijzen is beroep doen op kandidaten intern aan de betrokken overheidsdienst of op kandidaten, intern aan de betrokken overheidsdienst en de kandidaten uit de mobiliteit.
Zo de overheid kiest voor de mobiliteit, raadpleegt zij de databank aan de hand van het opgestelde competentieprofiel. Voor deze raadpleging heeft de overheid geen toegang tot de identiteitsgegevens van de kandidaten. Zij moet zich tot SELOR wenden om bijkomende inlichtingen te verkrijgen. De overheid kan ook aan SELOR vragen al dan niet tegelijkertijd een interne vacature bekend te maken. SELOR selecteert de kandidaten aan de hand van het opgestelde competentieprofiel en maakt de geselecteerde kandidaturen over aan de bevoegde overheid.
De door de overheid geselecteerde kandidaten zullen vervolgens aan een bijkomende proef worden onderworpen. De overheid maakt vervolgens zijn keuze en motiveert zijn beslissing.
Zo de bevoegde overheid kiest voor de mobiliteit en rekrutering tegelijkertijd, onderwerpt zij, indien mogelijk, evenveel kandidaten uit de wervingsreserve als overplaatsingskandidaten aan eenzelfde proef. De overplaatsingskandidaten zijn zoals bovenvermeld zowel de « spontane » kandidaturen als de kandidaturen die ten gevolge van een door SELOR gepubliceerde « interne » vacature werden ingediend. Voor deze bijkomende proef moet de overheid echter rekening houden met het type van vergelijkende selectie dat werd georganiseerd.
Als het om een selectie gaat die op vraag van de afgevaardigd bestuurder van SELOR werd georganiseerd, dwz een selectie voor betrekkingen of functies van algemene kwalificatie, kan de overheid de kandidaten van deze selectie aan een bijkomende proef onderwerpen terzelfdertijd met de geselecteerde kandidaten van de databank.
Als het om een specifieke selectie gaat die aan de hand van een door de bevoegde overheid opgesteld competentieprofiel werd georganiseerd, mag die overheid de geslaagden van deze selectie aan geen bijkomende proef onderwerpen.
De bevoegde overheid kan echter de geslaagden van een specifieke selectie aan een bijkomende proef onderwerpen. Indien de bevoegde overheid beslist om een beroep te doen op de wervingsreserve die op vraag van een andere overheid werd aangesteld. In dit geval is de bevoegde overheid niet gebonden door de rangschikking die voortvloeit uit de oorspronkelijke selectie. Deze bijkomende proef is dezelfde als die voor de geselecteerde mobiliteitskandidaten.
Andere nieuwigheid met deze mobiliteitsregeling : de proefperiode wordt afgeschaft. De kandidaat die door een overheidsdienst wordt weerhouden, wordt de eerste dag van zijn overplaatsing automatisch binnen zijn nieuw bestuur overgeplaatst.
De kandidaat voor een overplaatsing moet zijn dienst van herkomst hiervan niet meer op de hoogte brengen. Hij zal echter verplicht zijn om "een...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI