Koninklijk besluit betreffende de voorwaarden voor het uitbaten van kansspelen en weddenschappen via informatiemaatschappij-instrumenten. - Addendum, de 25 octobre 2018
Artikel M.
In het Belgisch Staatsblad van 31 oktober 2018, pagina 82744, akte 2018/14587, wordt het bijgevoegde verslag aan de Koning ingevoegd
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het besluit dat U ter ondertekening wordt voorgelegd, strekt ertoe uitvoering te geven aan artikel 43/8, § 2 van de wet van 7 mei 1999 op de kansspelen, de weddenschappen, de kansspelinrichtingen en de bescherming van de spelers, ingevoegd bij de wet van 10 januari 2010, tot wijziging van de wetgeving inzake kansspelen.
Deze wet van 10 januari 2010 beoogde in hoofdzaak op een coherente manier de wetgeving inzake kansspelen te reguleren (Parl. St. Kamer doc 52 - 1992/001). Beleidsmatig drong zich de nood op om het toepassingsgebied van de kansspelwet uit te breiden tot de kansspelen aangeboden via informatiemaatschappij-instrumenten, de mediaspelen en de weddenschappen. De regulering strekte er onder meer toe om het illegale aanbod van kansspelen via internet aan te pakken door het toelaten van een beperkt legaal gecontroleerd aanbod. Vertrekkend van het algemene principe dat het uitbaten van kansspelen a priori verboden is, werd door de wetgever een stelsel van aanvullende vergunningen uitgewerkt die door de Kansspelcommissie worden verleend. Enkel de entiteiten die in de reële wereld over een vergunning A, B of F1 beschikken, kunnen dezelfde activiteiten aanbieden in de virtuele wereld, mits zij daartoe de voormelde aanvullende vergunning bekomen. De Koning dient de nadere voorwaarden te bepalen waaronder de spelen en weddenschappen kunnen worden aangeboden via internet.
Het voorliggende besluit bevat diverse algemene regels omtrent de kansspelen en weddenschappen die via informatiemaatschappij-instrumenten mogen worden aangeboden, alsook nadere voorwaarden waaronder deze mogen aangeboden worden, met inbegrip van regels met betrekking tot de reclame. Daarbij wordt ten volle rekening gehouden met de door de wetgever vooropgestelde doelstelling om het aanbod ter bescherming van de speler binnen bepaalde perken te houden en om een effectieve controle op de kansspelen en de operatoren van kansspelen te kunnen realiseren (Parl. St. Kamer doc 52 - 1992/001, p.11). Dit besluit houdt daarbij rekening met de vaststaande rechtspraak van het Europees Hof van Justitie op het gebied van kansspelen. Volgens die rechtspraak van het Hof kunnen beperkingen van kansspelactiviteiten hun rechtvaardiging vinden in dwingende redenen van algemeen belang, zoals de bescherming van de consument, fraudebestrijding en het doel te voorkomen dat burgers tot geldverkwisting door gokken worden aangespoord. Het Hof heeft meermaals geoordeeld dat de kansspelregeling tot de gebieden behoort waarop er tussen de lidstaten aanzienlijke morele, religieuze en culturele verschillen bestaan. Bij gebreke aan communautaire harmonisatie op dit gebied staat het aan elke lidstaat om overeenkomstig zijn eigen waardesysteem te beoordelen wat noodzakelijk is voor de bescherming van de betrokken belangen. De door de lidstaten opgelegde beperkingen moeten evenwel voldoen aan de voorwaarden die met betrekking tot de evenredigheid en de niet-discriminatie ervan in de rechtspraak van het Hof zijn geformuleerd. Zo is een nationale wetgeving slechts geschikt om de verwezenlijking van het aangevoerde doel te waarborgen, wanneer zij daadwerkelijk ertoe strekt dit op samenhangende en stelselmatige wijze te verwezenlijken.
In recente rechtspraak heeft het Hof benadrukt dat bij de toetsing van de evenredigheid van een beperkende nationale regeling op het vlak van kansspelen niet enkel rekening moet worden gehouden met het doel van die regeling zoals dat bestond op het ogenblik van haar vaststelling, maar ook met de gevolgen van die regeling zoals beoordeeld na haar vaststelling. Dit impliceert dat de uitvoeringsbepalingen opgenomen in dit besluit ook rekening moeten houden met de situatie op de kansspelmarkt zoals die vandaag bestaat en hun proportionaliteit en hun coherentie binnen het kansspelbeleid hieraan moet afgetoetst worden.
Sedert de inwerkingtreding van de voormelde wet van 10 januari 2010 heeft de kansspelmarkt een grote evolutie doorgemaakt die gekenmerkt wordt door een sterke expansie van online kansspelen. Vooral het online aanbod van weddenschappen (en dan vooral live weddenschappen) en casinospelen is op korte termijn zeer sterk toegenomen. Inmiddels zouden zich één miljoen spelers geregistreerd hebben op gokwebsites.
Ook blijkt reclame voor online kansspelen alomtegenwoordig. Het totale budget dat de sector besteedt aan reclame voor kansspelwebsites zou in enkele jaren tijd sterk toegenomen zijn.
De reclame voor sportweddenschappen tijdens sportuitzendingen is massaal aanwezig. In het licht van de vermelde overwegingen is het noodzakelijk om het regulerend kader door middel van een koninklijk besluit vast te leggen.
Hoger werd reeds aangestipt onder verwijzing naar de rechtspraak van het Europees Hof van Justitie dat beperkingen kunnen worden opgelegd aan deze sector, maar dat deze beperkingen proportioneel dienen te zijn ten aanzien van het nagestreefde doel en bovendien moeten kaderen binnen een coherent kansspelbeleid. Gelet op de doelstellingen inzake spelersbescherming en het vermijden dat spelers tot geldverkwisting worden aangespoord, is het redelijk verantwoord om strengere regels op te leggen naarmate een bepaald type kansspel een hoger risico vertoont op vlak van gokverslaving en geldverkwisting.
Wetenschappelijke studies tonen aan dat bepaalde types van kansspelen een hoger risico op verslaving met zich meebrengen dan andere kansspelen. Belangrijke risicofactoren daarbij...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI