18 NOVEMBER 2013. - Koninklijk besluit tot aanvulling van de identificatieregels van onroerende goederen in een aan hypothecaire openbaarmaking onderworpen akte of stuk, en tot regeling van de voorafgaande neerlegging van een plan bij de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie en van de aflevering door die algemene administratie van een nieuwe identificatie
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het ontwerp van besluit dat wij aan Uwe Majesteit ter ondertekening voorleggen heeft tot doel de nauwkeurigheid en dus de rechtszekerheid te verhogen van de patrimoniale informatie die wordt bijgehouden door de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie (AAPD).
Dat gebeurt door bij dit ontwerp, dat zijn rechtsgrond vindt in artikel 141 van de hypotheekwet, een aanvullende identificatieregel te bepalen om aldus nieuw te creëren kadastrale percelen beter te kunnen identificeren in akten of stukken die aan hypothecaire openbaarmaking zijn onderworpen.
Gelet op het belang ervan voor de burger, staat de hypothecaire openbaarmaking van een eigendomsmutatie - in het verleden zoals in de toekomst - prioritair bij de verwerking ervan in de patrimoniumdocumentatie die door de overheid wordt bijgehouden.
De AAPD heeft bovendien als taak meegekregen de afzonderlijke verwerkingen die eigendomsmuterende akten nu nog ondergaan in de verschillende diensten van die administratie (overschrijving op het hypotheekkantoor, ontleding van de akte op het registratiekantoor, aanpassing van de kadastrale legger op het kadaster en eventuele aanpassing van de perceelsgrenzen) te integreren. Die integratie wordt gerealiseerd in het lopende STIPAD-project (Système de Traitement Intégré PatrimoniumDocumentatie).
Het is dus van essentieel belang dat de identificatie van een onroerend goed dat het voorwerp is van een eigendomsmutatie die in de registers van de hypotheekbewaringen openbaar moet worden gemaakt, zo nauwkeurig mogelijk is.
Thans zou die nauwkeurigheid in heel wat gevallen beter kunnen. Partijen bij een eigendomsmuterende overeenkomst beschouwen een afbakeningsplan nog al te vaak als nodeloos gemaakte kosten en zien dan ook af van het opmaken ervan, zodat de notaris bij het opstellen van de authentieke akte moet terugvallen op vermeldingen in de voorgaande mutatieakten waar mogelijks al fouten in geslopen zijn of die de actuele toestand niet geheel precies meer weergeven.
Notarissen van hun kant zijn bij het opstellen van een akte niet altijd in de eerste plaats bekommerd om een nauwkeurige beschrijving van de geografische ligging en om een zo precies mogelijke opgave van de omvang van het betrokken onroerend goed (cf. veelvuldig voorkomen in het gedeelte van de akte waarin de kadastrale beschrijving wordt gegeven van formules als : "gekadastreerd of gekadastreerd geweest zijnde"; formules als "zonder waarborg van maat of oppervlakte, al ware het verschil één/twintigste of meer"; verkoop van kavels zonder opmeting ervan,...). Vanuit hun opleiding concentreren zij zich vooral op de zuiver juridische aspecten van (bijvoorbeeld) de verkoopovereenkomst. Nochtans kan een onnauwkeurigheid wat de geografische ligging of de omvang van een onroerend goed betreft, evenzeer aanleiding zijn tot juridische twisten als een onnauwkeurigheid in de weergave van de modaliteiten van de overeenkomst.
Onnauwkeurigheden in de beschrijving van de geografische ligging kunnen vermeden worden door de invoering van een systeem van "prekadastratie", in plaats van het huidige systeem van "postkadastratie". Tot op heden wordt de kadastrale beschrijving maar gewijzigd nadat authenticiteit is gegeven aan de eigendomsmuterende overeenkomst. Met het systeem van de prekadastratie zal, voordat de notaris de authentieke akte laat verlijden, de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie al een nieuwe identificatie toekennen aan het uit de overdracht voort te spruiten nieuw kadastraal perceel. Uiteraard neemt de notaris dan die identificatie op in zijn beschrijving van het onroerend goed in de authentieke verkoopakte, en wordt die identificatie dan gebruikt in het kader van de patrimoniumdocumentatie van de overheid.
Wanneer het bekomen van die identificatie wordt gekoppeld aan de voorafgaandelijk neerlegging bij de diensten bevoegd voor de kadastrale documentatie van een plan van afbakening van de nieuwe kavel, kunnen bovendien veel betwistingen over de precieze ligging en omvang van het nieuwe perceel worden vermeden.
Artikel 141 van de Hypotheekwet bepaalt : "De vermelding van de onroerende goederen waarvoor een openbaar te maken akte of stuk is opgemaakt, bevat de volgende gegevens : geografische ligging (gemeente, straat of gehucht, politienummer), kadastrale beschrijving, zoals blijkt uit een uittreksel, minder dan een jaar oud, uit de kadastrale legger, aard en oppervlakte. Indien sedert de overschrijving van de laatste titel de gegevens betreffende de geografische ligging en de kadastrale beschrijving gewijzigd zijn, moeten die gegevens zoals ze blijken uit die titel eveneens worden vermeld.
Betreft het verdiepingen of gedeelten van verdiepingen van een onroerend goed bedoeld in artikel 577bis, § 11, van het Burgerlijk Wetboek, dan moet de vermelding tevens conform de gegevens zijn van de overgeschreven basisakte en van de overgeschreven akten die de basisakte hebben gewijzigd.
In de akte of het stuk waarvan de openbaarmaking vereist is, wordt de eigendomstitel van de desbetreffende onroerende goederen vermeld en de laatst overgeschreven titel indien hij minder dan dertig jaar oud is.
De Koning kan de in dit artikel genoemde identificatieregels aanvullen.".
Artikel 141 van de Hypotheekwet verleent aan Uwe Majesteit aldus de...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI