21 FEBRUARI 2014. - Koninklijk besluit inzake de krachtens de wet vastgestelde gedragsregels en regels over het beheer van belangenconflicten, wat de verzekeringssector betreft
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het koninklijk besluit dat U ter ondertekening wordt voorgelegd, geeft uitvoering aan de artikelen 26, derde, vierde en vijfde lid, en 30ter, § 1, 4°, en § 4, 1°, van de wet van 2 augustus 2002 betreffende het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten (hierna de "wet van 2 augustus 2002" genoemd), zoals gewijzigd bij de wet van 30 juli 2013 tot versterking van de bescherming van de afnemers van financiële producten en diensten alsook van de bevoegdheden van de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten en houdende diverse bepalingen (I). Het geeft ook uitvoering aan artikel 4 van het koninklijk besluit van 21 februari 2014 over de regels voor de toepassing van de artikelen 27 tot 28bis van de wet van 2 augustus 2002 betreffende het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten op de verzekeringssector (hierna het "koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1" genoemd). Daarnaast geeft het ook uitvoering aan artikel 12sexies, §§ 1 en 3, van de wet van 27 maart 1995 betreffende de verzekerings- en herverzekeringsbemiddeling en de distributie van verzekeringen (hierna de "wet van 27 maart 1995" genoemd), zoals gewijzigd bij de wet van 30 juli 2013 tot versterking van de bescherming van de afnemers van financiële producten en diensten alsook van de bevoegdheden van de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten en houdende diverse bepalingen (I).
-
Algemene bepalingen
Het koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1, genomen ter uitvoering van artikel 26, derde en vierde lid, van de wet van 2 augustus 2002 en artikel 12sexies, § 1, van de wet van 27 maart 1995, heeft tot doel het toepassingsgebied en de draagwijdte van de gedragsregels als bedoeld in de artikelen 27, 28 en 28bis van de wet van 2 augustus 2002 te verduidelijken voor de verzekeringsondernemingen en de verzekeringstussenpersonen.
Krachtens artikel 26, tweede lid, van de wet van 2 augustus 2002, moeten de verzekeringsondernemingen, met ingang van 30 april 2014 en met betrekking tot hun transacties op het Belgisch grondgebied, de gedragsregels naleven bepaald door en krachtens de artikelen 27, 28 en 28bis van de wet (behoudens de afwijking(en)).
De verzekeringstussenpersonen moeten, krachtens artikel 12sexies, § 1, van de wet van 27 maart 1995, de voor de verzekeringsondernemingen geldende gedragsregels toepassen.
Voortbouwend op het bepaalde bij het koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1, wordt de toepassing van bepaalde gedragsregels als bedoeld in het koninklijk besluit van 3 juni 2007 tot bepaling van nadere regels tot omzetting van de richtlijn betreffende markten voor financiële instrumenten (hierna "het koninklijk besluit van 3 juni 2007" genoemd), mits bepaalde aanpassingen, uitgebreid tot alle verzekeringsovereenkomsten, inclusief de spaar- of beleggingsverzekeringen, en dit op uniforme wijze voor alle betrokken soorten verzekeringen (zie Titel II, Hoofdstuk 2). Andere regels worden daarentegen enkel van toepassing verklaard op de spaar- of beleggingsverzekeringen (zie Titel II, Hoofdstuk 4). Tot slot gelden bepaalde regels zowel voor de spaar- of beleggingsverzekeringen als voor de andere soorten verzekeringsovereenkomsten, maar wel op verschillende manieren voor die twee categorieën (Titel II, Hoofdstuk 3, en Titel II, Hoofdstuk 4).
-
Commentaar bij de artikelen
Titel I. - Algemene bepalingen
Artikel 1.
Artikel 1 somt een aantal definities op waarvan de meeste analoog zijn aan de definities vermeld in het koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1. De overige definities zijn geënt op het koninklijk besluit van 3 juni 2007, maar aangepast in het vooruitzicht van hun toepassing op de verzekeringssector.
Ter zake moet worden verduidelijkt dat, wanneer in de definitie van het begrip "relevante persoon" naar een medewerker van de verzekeringsonderneming sensu lato wordt verwezen, daarmee zowel een medewerker van de verzekeringsonderneming als een medewerker van een verbonden verzekeringsagent van die verzekeringsonderneming of van een verzekeringssubagent van die verbonden verzekeringsagent wordt bedoeld.
Het ontwerpbesluit definieert ook het begrip "grote risico's" om bepaalde van de in het besluit vermelde verplichtingen niet van toepassing te kunnen verklaren. Voor de definitie van het begrip "grote risico's" wordt verwezen naar de definitie in artikel 1, 7, van het koninklijk besluit van 22 februari 1991 houdende algemeen reglement betreffende de controle op de verzekeringsondernemingen, met uitzondering dus van de in de bepaling sub 2° van dat punt 7 bedoelde risico's als de verzekeringnemer een vrij beroep uitoefent en het gedekte risico betrekking heeft op die activiteit (bedoeling van die uitzondering is een passende bescherming van de betrokken cliënten in die situatie te kunnen garanderen). Er wordt ook naar de pertinente Europeesrechtelijke bepalingen verwezen, om de toepassing van de reglementering op de buitenlandse verzekeringsondernemingen en verzekeringstussenpersonen te vergemakkelijken.
Artikel 2.
Artikel 2 verduidelijkt het toepassingsgebied van dit ontwerpbesluit. Dit ontwerpbesluit is van toepassing op elke verzekeringsonderneming sensu lato en op elke andere verzekeringstussenpersoon dan een verbonden verzekeringsagent. Die verzekeringsondernemingen en -tussenpersonen worden in dit ontwerpbesluit met de gemeenschappelijke benaming "dienstverlener" aangeduid.
In dat verband wordt erop gewezen dat het begrip "verzekeringsonderneming sensu lato" zowel naar de verzekeringsondernemingen als naar hun verbonden verzekeringsagenten en de verzekeringssubagenten van die verbonden verzekeringsagenten verwijst. Bij het verrichten van verzekeringsbemiddelingsdiensten voor cliënten moet elke verzekeringsonderneming of elke verzekeringstussenpersoon natuurlijk alle in dit ontwerpbesluit vastgelegde verplichtingen naleven.
Paragraaf 2 van dat artikel preciseert de gedragsregels, waarvan de draagwijdte in dit ontwerpbesluit wordt verduidelijkt, die niet van toepassing worden verklaard wanneer de verzekeringsbemiddelingsdienst betrekking heeft op de dekking van grote risico's (in de zin van het ontwerpbesluit). Doelstelling van deze uitsluiting is een parallellisme tot stand te brengen met de uitsluiting waarvan sprake in artikel 12bis, § 4, van de wet van 27 maart 1995 betreffende de verzekerings- en herverzekeringsbemiddeling en de distributie van verzekeringen.
TITEL II. - In het koninklijk besluit van 3 juni 2007 vermelde gedragsregels die van toepassing zijn op de dienstverleners
In zoverre titel II de gedragsregels bevat die zijn genomen ter uitvoering van artikel 27 van de wet van 2 augustus 2002, zoals verduidelijkt door het koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1, gelden hier dezelfde uitzonderingen als die waarvan sprake in de artikelen 2 en 3 van dat koninklijk besluit : titel II van dit ontwerp van koninklijk besluit is dus niet van toepassing op de dienstverleners die zich in één van de gevallen bevinden als bedoeld in de artikelen 2 en 3 van het koninklijk besluit over de gedragsregels van niveau 1.
Hoofdstuk 1. - Inleidende bepalingen
Artikel 3.
Paragraaf 1 van artikel 3 van het ontwerpbesluit verduidelijkt dat Titel II van het ontwerpbesluit de bepalingen van Titel II van het koninklijk besluit van 3 juni 2007 vermeldt waarvan de toepassing tot de dienstverleners (nl. de verzekeringsondernemingen, inclusief hun verbonden verzekeringsagenten en de verzekeringssubagenten van die verbonden verzekeringsagenten, en de andere verzekeringstussenpersonen dan de verbonden verzekeringsagenten) wordt uitgebreid. Verder verduidelijkt paragraaf 1 ook de wijzigingen die in die artikelen worden aangebracht in het vooruitzicht van hun toepassing op de verzekeringssector. Paragraaf 1 verduidelijkt meer in het bijzonder hoe de bepalingen van Titel II van het koninklijk besluit van 3 juni 2007, waarvan de toepassing tot de dienstverleners wordt uitgebreid, moeten worden gelezen. Dit impliceert dat, wanneer in Titel II van het ontwerpbesluit naar een artikel van het koninklijk besluit van 3 juni 2007 wordt verwezen, die verwijzing moet worden gezien als een verwijzing naar het pertinente artikel van het koninklijk besluit van 3 juni 2007, zoals dat krachtens dit besluit moet worden gelezen.
Paragraaf 2 van artikel 3 verduidelijkt dat de bepalingen van Titel II van het koninklijk besluit van 3 juni 2007 die niet door het ontwerpbesluit worden geviseerd, niet van toepassing zijn op de verzekeringsondernemingen en de verzekeringstussenpersonen. Het gaat daarbij meer bepaald om de artikelen 6, 8, § 9, 9, 10, § 3, 11, § 1, e) en g), 11, §§ 2 en 3, 12, § 3, 14, 15, § 2, 16, derde lid, 18 tot 30.
De toepassing van voornoemde bepalingen wordt, omwille van de volgende redenen, niet uitgebreid tot de verzekeringssector :
-
het ontwerpbesluit stelt voor om de huidige regeling van de wet van 27 maart 1995 op grond waarvan alle cliënten op identieke wijze worden behandeld (met dien verstande dat in een modulering van de informatieverplichtingen wordt voorzien wanneer de verrichte verzekeringsbemiddelingsdienst betrekking heeft op de dekking van grote risico's), niet te wijzigen. Daarom wordt het systeem van de indeling van cliënten in categorieën (i.e. de indeling in retailcliënten, professionele cliënten en in aanmerking komende tegenpartijen) waarvan sprake in het koninklijk besluit van 3 juni 2007 niet uitgebreid tot het verrichten van verzekeringsbemiddelingsdiensten door de dienstverleners. Bijgevolg voorziet het ontwerpbesluit niet in de toepassing van artikelen 9, 15, § 2, en 16, derde lid, van Titel II en bijlage A van het koninklijk besluit van 3 juni 2007 op de verzekeringssector;
-
het ontwerpbesluit stelt voor om de in het koninklijk besluit van 3 juni 2007 vermelde gedragsregels die specifiek van toepassing zijn op de beleggingsdienst van het vermogensbeheer, niet tot de dienstverleners uit te breiden. De...
-
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI