26 FEBRUARI 2010. - Koninklijk besluit betreffende de overdracht van gebruiksrechten voor radiofrequenties die geheel of gedeeltelijk gebruikt worden voor elektronische-communicatiediensten die aan het publiek worden aangeboden
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het besluit dat U ter ondertekening wordt voorgelegd, geeft uitvoering aan artikel 19 van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie (hierna « de wet »). Dit artikel maakt deel uit van de bepalingen ter omzetting van artikel 5 van de Machtigingsrichtlijn en artikel 9 van de Kaderrichtlijn (zie artikel 1, eerste en tweede streepje, van de wet).
Artikel 19 van de wet handelt over het overdragen door een operator van gebruiksrechten die geheel of gedeeltelijk gebruikt worden voor elektronische-communicatiediensten die aan het publiek worden aangeboden. Overdracht van gebruiksrechten is dus enkel mogelijk wat betreft frequenties gebruikt voor openbare elektronische-commmunicatiediensten in de zin van de wet en niet wat betreft private diensten.
In artikel 2, 5° van de wet wordt het begrip « elektronische-communicatiedienst » als volgt gedefinieerd : « een gewoonlijk tegen vergoeding aangeboden dienst die geheel of hoofdzakelijk bestaat in het overbrengen, waaronder schakel- en routeringsverrichtingen, van signalen via elektronische-communicatienetwerken, met uitzondering van (a) de diensten waarbij met behulp van elektronische-communicatienetwerken en -diensten overgebrachte inhoud wordt geleverd of inhoudelijk wordt gecontroleerd, met uitzondering van (b) de diensten van de informatiemaatschappij zoals omschreven in artikel 2 van de wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, die niet geheel of hoofdzakelijk bestaan uit het overbrengen van signalen via elektronische-communicatienetwerken en met uitzondering van (c) radio-omroep en televisie ».
Artikel 12 van de wet bepaalt dat de artikelen 18 tot 24 niet van toepassing zijn op de specifieke frequenties voor radio-omroep en televisie.
Zowel uit de definitie van elektronische-communicatiedienst als uit artikel 12 van de wet blijkt dus dat de mogelijkheid tot het overdragen van frequenties omschreven in artikel 19 van de wet geen betrekking heeft op frequenties voor radio-omroep en televisie.
Concreet gezien is de overdracht mogelijk van gebruiksrechten voor frequenties gebruikt voor de volgende diensten :
- GSM-mobilofonie;
- DCS-1800-mobilofonie;
- mobiele telecommunicatiesystemen van de derde generatie;
- openbare semafonie;
- mobiele persoonlijke satellietcommunicatiediensten;
- openbare trunking;
- radioplaatsbepaling;
- openbare elektronische-communicatiediensten via vaste lokale radioverbindingen.
In artikel 19 van de wet worden een aantal voorwaarden gesteld aan de overdracht. In het laatste lid wordt bepaald dat de Koning de nadere regels vaststelt waaronder de overdracht kan plaatsvinden. Onderhavig besluit heeft tot doel deze nadere regels te bepalen.
In onderhavig besluit werd het advies van de Raad van State integraal gevolgd.
Artikelsgewijze bespreking
Artikel 1
Dit artikel definieert een aantal in het besluit voorkomende termen. Voor het overige gelden de definities uit artikel 2 van de wet.
Artikel 2
De vorm van de overdracht wordt aan de vrijheid van de partijen overgelaten. Een gedeeltelijke overdracht kan bestaan in een beperking op het vlak van frequentieband, geografie of tijd. Het gebruiksrecht eindigt in elk geval bij het verstrijken van de termijn waarvoor het oorspronkelijk verleend werd overeenkomstig de toepasselijke wettelijke en reglementaire bepalingen.
De aan de gebruiksrechten verbonden verplichtingen worden samen met de rechten overgedragen.
Het gaat hier bijvoorbeeld om het betalen van een bijdrage voor het gebruik van de frequenties, verplichtingen...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI