20 JUNI 2002. - Koninklijk besluit tot wijziging van de criteria bepaald in artikel 8 van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
De veiligheid van bloedtranfusies is van groot belang voor alle patiënten die bloed of bloedderivaten ontvangen.
De verschillende elementen die bijdragen tot de veiligheid van de bloedtranfusie zijn :
- een gecentraliseerde organisatie die een betere standaardisering en invoering van een systeem van kwaliteitsverzekering mogelijk maakt;
- informatie en strengere selectie van donors.
In België zijn de bloedgevers vrijwillig en onbezoldigd. Zij vormen de basis van de veiligheid van ons bloedtransfusiesysteem. De donoren bieden zich op vrijwillige basis aan om op anonieme wijze hun bloed te geven en patiënten te helpen die er nood aan hebben. Aangezien geld geen motivatie vormt, hebben ze geen enkele reden om nuttige informatie achter te houden. Artikel 5 van de wet van 5 juli 1994 stelt : « de afname van bloed en bloedderivaten mag enkel gebeuren bij vrijwillige en onbezoldigde donors en met hun toestemming ».
Elke donor dient voor elke bloedgift een uitgebreide medische vragenlijst in te vullen. Deze vragenlijst dient om een idee te vormen van de gezondheidstoestand van de donor. De donor tekent dit document en verklaart kennis te hebben genomen van informatie met betrekking tot risicogedrag en dat hij dergelijk gedrag niet vertoont.
Verder ontvangt elke donor vóór of na de bloedgift een document waarmee hij het bloedtransfusiecentrum op een vertrouwelijke wijze kan inlichten indien de donor van oordeel is dat zijn bloed een risico voor de ontvanger kan betekenen. In dit geval wordt de betreffende bloedeenheid vernietigd en kan ze dus niet toegediend worden.
Wat betreft de tests voor de opsporing van besmettelijke ziekten worden op elke bloedgift de door de wet voorgeschreven onderzoeken uitgevoerd, met name de opsporing van merkers voor volgende besmettingen :
- hepatitis B;
- hepatitis C;
- humaan immunodeficiëntievirus (HIV 1 en 2) dat AIDS kan veroorzaken;
- syfilis;
- opsporing van een leverontsteking door bepaling van het ALT-gehalte (een leverenzym).
In het bijzonder dankzij de opsporing van de merkers voor het virus van hepatitis C en het HIV-virus, die tot op heden gebeurd is via gevoelige en specifieke serologische tests, heeft men het risico van overdracht van het HCV- en HIV-virus door transfusie kunnen indijken (dit door systematisch op elke bloedafname een onderzoek naar HCV- en HIV-antilichaampjes uit te voeren).
Niettemin is de mogelijkheid van een overdracht van virussen niet uitgesloten wegens...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI