25 APRIL 2014. - Wet tot hervorming van het overlevingspensioen van de zelfstandigen (1)
FILIP, Koning der Belgen,
Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze Groet.
De Kamers hebben aangenomen en Wij bekrachtigen hetgeen volgt :
HOOFDSTUK 1. - Inleidende bepaling
Artikel 1. Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
HOOFDSTUK 2. - Wijzigingen van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 betreffende het rust- en overlevingspensioen der zelfstandigen
Art. 2. In artikel 4 van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 betreffende het rust- en overlevingspensioen der zelfstandigen, laatst gewijzigd bij de wet van 25 januari 1999, worden de volgende wijzigingen aangebracht :
-
Paragraaf 1 wordt vervangen als volgt :
"Om recht te hebben op het overlevingspensioen, moet de langstlevende echtgenoot aan de volgende voorwaarden voldoen :
-
ten minste één jaar gehuwd zijn met de overleden zelfstandige of minder dan één jaar gehuwd zijn met de overleden zelfstandige, met wie hij eerder wettelijk samenwoonde en waarbij de gezamenlijke en onafgebroken duur van het huwelijk en van de wettelijke samenwoning minstens één jaar bedraagt. De duur van één jaar is evenwel niet vereist wanneer één van de volgende voorwaarden vervuld is :
- er is een kind geboren uit het huwelijk of uit de wettelijke samenwoning;
- op het ogenblik van het overlijden is er een kind ten laste waarvoor één van de echtgenoten kinderbijslag ontving;
- het overlijden is het gevolg van een na de datum van het huwelijk voorgekomen ongeval of werd veroorzaakt door een beroepsziekte opgedaan tijdens of naar aanleiding van de uitoefening van het beroep, van een door de Belgische Regering toevertrouwde opdracht of van in het kader van de Belgische technische bijstand verrichte prestaties, voor zover de aanvang of de verergering van deze ziekte na de datum van het huwelijk plaatsvond.
-
minstens 45 jaar oud zijn als de echtgenoot ten laatste op 31 december 2015 overlijdt.
De leeftijd van 45 jaar wordt opgetrokken tot :
-
45 jaar en 6 maanden, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2016 en ten laatste op 31 december 2016 overlijdt;
-
46 jaar, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2017 en ten laatste op 31 december 2017 overlijdt;
-
46 jaar en 6 maanden, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2018 en ten laatste op 31 december 2018 overlijdt;
-
47 jaar, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2019 en ten laatste op 31 december 2019 overlijdt;
-
47 jaar en 6 maanden, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2020 en ten laatste op 31 december 2020 overlijdt;
-
48 jaar, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2021 en ten laatste op 31 december 2021 overlijdt;
-
48 jaar en 6 maanden, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2022 en ten laatste op 31 december 2022 overlijdt;
-
49 jaar, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2023 en ten laatste op 31 december 2023 overlijdt;
-
49 jaar en 6 maanden, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2024 en ten laatste op 31 december 2024 overlijdt;
-
50 jaar, als de echtgenoot ten vroegste op 1 januari 2025 overlijdt."
De Koning kan, bij besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, onder de voorwaarden die Hij vastlegt, de langstlevende echtgenoot die de in het eerste lid, 2° of in het tweede lid bedoelde leeftijd bereikt, toelaten te kiezen voor het voordeel van de bepalingen van hoofdstuk II inzake de overgangsuitkering.
-
in paragraaf 2, wordt de zin "De afwezige echtgenoot wordt geacht overleden te zijn op de datum van de in kracht van gewijsde gegane rechterlijke uitspraak van verklaring van afwezigheid" vervangen door de zin "De afwezige echtgenoot wordt geacht overleden te zijn op de datum van de overschrijving van de in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing houdende verklaring van afwezigheid in de registers van de burgerlijke stand."
-
artikel 4 wordt aangevuld met een paragraaf 4, luidende :
" § 4. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder wettelijke samenwoning de toestand van samenleven van twee personen die een verklaring hebben afgelegd in de zin van artikel 1476 van het Burgerlijk Wetboek.".
Art. 3. Artikel 7 van hetzelfde besluit, vervangen bij de wet van 10 augustus 2005, wordt vervangen als volgt :
Art. 7. § 1. Wanneer de langstlevende echtgenoot hertrouwt, wordt het genot van het overlevingspensioen geschorst.
§ 2. De langstlevende echtgenoot kan geen aanspraak maken op het overlevingspensioen overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 4 tot 7 indien hij vanwege misdrijven gepleegd ten aanzien van zijn overleden echtgenoot onwaardig is om ervan te erven overeenkomstig artikel 727, § 1, 1°, of 3°, van het Burgerlijk Wetboek.
Art. 4. Het opschrift van hoofdstuk II van hetzelfde besluit wordt als volgt aangevuld :
"en de overgangsuitkering"
In hoofdstuk II, afdeling 1, van hetzelfde besluit wordt vóór artikel 8 een punt c) "De overgangsuitkering" ingevoegd.
Art. 5. Artikel 8 van hetzelfde besluit, laatst gewijzigd bij het koninklijk besluit van 25 april 1997, wordt vervangen als volgt :
"Art. 8. § 1. Onder voorbehoud van de bepaling van paragraaf 2 en voor zover de aanvraag om een overgangsuitkering ingediend wordt binnen de twaalf maanden na het overlijden van de echtgenoot, gaat de overgangsuitkering in op de eerste dag van de maand tijdens welke de echtgenoot overleden is zo hij bij zijn overlijden nog geen rustpensioen ontving, en op de eerste dag van de maand volgend op die tijdens welke de echtgenoot overleden is, zo hij reeds een rustpensioen ontving bij zijn overlijden.
In de overige gevallen gaat de overgangsuitkering ten vroegste in de eerste dag van de maand die volgt op deze waarin de aanvraag wordt ingediend.
De verklaring van afwezigheid overeenkomstig de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek geldt als bewijs...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI