2 DECEMBER 2015. - Koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, betreffende de verbintenis tot tenlasteneming zoals geregeld in artikel 3 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het ontwerp van koninklijk besluit dat wij de eer hebben aan Uwe Majesteit ter ondertekening voor te leggen heeft tot doel het model van de verbintenis tot tenlasteneming (zie bijlage 3bis van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981) vereenvoudigen.
Wat de voorafgaande opmerking betreft die door de afdeling wetgeving van de Raad van State is gemaakt in zijn advies nr. 57.999/2/V van 7 september 2015, moet worden gezegd dat het feit dat het voorontwerp van wet, dat voor advies is voorgelegd aan de afdeling wetgeving onder rolnummer 57.881/2/V, artikel 3bis, vijfde lid, vervangt indien het Parlement het ontwerp aanneemt, dit ontwerp niet overbodig maakt aangezien het zich ertoe beperkt het model van de verbintenis tot tenlasteneming te vervangen.
De verbintenis tot tenlasteneming is een bijzonder middel om te bewijzen dat is voldaan aan de voorwaarde van de voldoende middelen van bestaan voor een kort verblijf in België als onderdaan van een derde land. Ze kan dus zowel ter staving van een aanvraag voor een visum kort verblijf, indien dat vereist is, als tijdens de controle aan de buitengrenzen voorgelegd worden.
De ervaring en de administratieve praktijk hebben aangetoond dat dit model van verbintenis tot tenlasteneming, omwille van de lengte en de complexiteit ervan, niet wordt aangepast. Het project wil het model dus vereenvoudigen en leesbaarder maken en de verbintenis tot tenlasteneming beveiligen.
Het voorgestelde model van verbintenis tot tenlasteneming bestaat uit twee delen. Het eerste deel is de verbintenis tot tenlasteneming. Enkel dit eerste deel van de verbintenis tot tenlasteneming moet door de onderdaan van een derde land worden voorgelegd aan de overheden. Het tweede deel is informatie die voor de garant en de onderdaan van een derde land bestemd is.
Het nieuw artikel 17/2 herneemt de elementen die de verbintenis tot tenlasteneming overeenkomstig artikel 14, § 4, van de Visumcode moet bevatten.
Het door het huidig artikel 17/2, tweede lid, geformuleerd principe volgens hetwelk de verbintenis tot tenlasteneming aanvaard moet zijn geweest om een geldig bewijs van de voldoende middelen van bestaan te vormen wordt hernomen.
Artikel 2 van het ontwerp vervangt het huidig model van de verbintenis tot tenlasteneming door een nieuw model waarvan de inhoud leesbaarder,beknopter en beter beveiligd is.
Een belangrijke wijziging bestaat uit de schrapping van de verwijzing naar de vertegenwoordiger van een rechtspersoon, aangezien de wet bepaalt dat enkel fysieke personen zich garant kunnen stellen.
Wat de opmerking betreft die door de afdeling wetgeving van de Raad van State is gemaakt in haar advies nr. 57.999/2/V van 7 september 2015 betreffende de overheid die bevoegd is om te verklaren dat de verbintenis tot tenlasteneming niet conform is, moet worden vastgesteld dat het nieuwe model van verbintenis tot tenlasteneming onder punt F wel degelijk aangeeft welke overheid de beslissing zal nemen, aangezien de naam en de hoedanigheid van de overheid zullen zijn aangegeven.
Artikel 3 van het ontwerp bepaalt de overgangsmaatregelen.
De regels van het oude stelsel zullen dus van toepassing blijven op de verbintenissen tot tenlasteneming die vóór de inwerkingtreding van de regels in dit ontwerp aanvaard werden.
Artikel 4 schrijft voor welke minister bevoegd is.
Wij hebben de eer te zijn,
Sire,
Van Uwe Majesteit,
de zeer eerbiedige en zeer getrouwe dienaars,
De Vice-Eerste Minister,
Minister...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI