17 FEBRUARI 2022. - Koninklijk besluit tot vaststelling van de omschrijving van de nevenactiviteit uitgeoefend door boekhandelaars
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Het huidige ontwerp van koninklijk besluit dat U wordt voorgelegd, bepaalt de omschrijving van de nevenactiviteit uitgeoefend door de dagbladhandelaren, namelijk de aanneming van weddenschappen, met toepassing van artikel 43/4, § 5, 1°, tweede lid, van de wet van 7 mei 1999 op de kansspelen, de weddenschappen, de kansspelinrichtingen en de bescherming van de spelers, als gewijzigd bij de wet van 28 november 2021 om Justitie menselijker, sneller en straffer te maken.
Een koninklijk besluit van 22 december 2010 bepaalt reeds voorwaarden tot aanneming van weddenschappen buiten kansspelinrichtingen klasse IV.
In 2019 heeft de wetgever beslist om aan de dagbladhandelaren toe te staan om als nevenactiviteit weddenschappen aan te nemen. Hiermee wou de wetgever de dagbladhandelaren in de mogelijk stellen om de daling van het verkoopcijfers van de gedrukte pers ten gevolge van de opmars van de digitale media te compenseren. Het was de bedoeling van de wetgever om de aanneming van weddenschappen uitsluitend toe te staan in dagbladhandelaren. Echter het gebrek aan de bepaling van de kenmerken van een dagbladhandel en criteria voor de nevenactiviteit heeft ervoor gezorgd dat er zich ook inrichtingen gingen vestigen die weddenschappen aanbieden onder de noemer `dagbladhandelaar', terwijl ze in feite niet beantwoorden aan de kenmerken daarvan. Dit fenomeen noemt men `schijndagbladhandelaren'. Steeds meer ontwikkelen deze `schijndagbladhandelaren' zicht als kleine wedkantoren. Door dit fenomeen zagen we de afgelopen jaren een enorme toename van het aanbod van weddenschappen, want in tegenstelling tot de wedkantoren is er voor de dagbladhandelaren geen strikte beperking in het aantal vergunningen die toegekend kunnen worden. Deze praktijk zorgt er ook voor dat deze `schijndagbladhandelaren' de bepalingen inzake vestiging, die van toepassing zijn op wedkantoren, omzeilen, waardoor ze zich kunnen vestigen in de nabijheid van scholen en andere plaatsen die frequent bezocht worden door minderjarigen. Kortom, de praktijk van `schijndagbladhandelaren' ondermijnt de kansspelwet en daarom moet die worden aangepakt. Om de spelers, en in het bijzonder de minderjarigen, te beschermen tegen de invloeden van het gokken en om de maatschappij te behoeden voor een normalisering van het gokken, is het belangrijk om het aanbod en de toegang tot de kansspelen te beperken. Om die reden wordt het opportuun geacht om de praktijk van de `schijndagbladhandelaren' aan banden te leggen. De praktijk was tenslotte nooit door de wetgever bedoeld.
Teneinde de `schijndagbladhandelaren' te bestrijden, beoogt dit ontwerp de nevenactiviteit strikt te omschrijven en de voorwaarden tot aanneming van weddenschappen door de dagbladhandelaren aan te scherpen.
Om aan die doelstelling te voldoen, wijzigt dit ontwerp twee koninklijke besluiten:
- het koninklijk besluit van 22 december 2010 tot vaststelling van de voorwaarden tot aanneming van weddenschappen buiten kansspelinrichtingen klasse IV;
- het koninklijk besluit van 22 december 2010 betreffende de vorm van de vergunning klasse F2, de wijze waarop de aanvragen voor een vergunning klasse F2 moeten worden ingediend en onderzocht en de verplichtingen waaraan vergunninghouders klasse F2 moeten voldoen inzake beheer en boekhouding.
Artikelsgewijze bespreking
De artikelen 1 tot 5 wijzigen het koninklijk besluit van 22 december 2010 tot vaststelling van de voorwaarden tot aanneming van weddenschappen buiten kansspelinrichtingen klasse IV.
De artikelen 6 en 7 wijzigen het koninklijk besluit van 22 december 2010 betreffende de vorm van de vergunning klasse F2, de wijze waarop de aanvragen voor een vergunning klasse F2 moeten worden ingediend en onderzocht en de verplichtingen waaraan vergunninghouders F2 moeten voldoen inzake beheer en boekhouding.
De artikelen 8 en 9 bevatten de slotbepalingen.
Art. 1.
Artikel 1 beperkt het aantal terminals of informaticatoepassingen dat mag worden geëxploiteerd door de dagbladhandelaren om weddenschappen aan te nemen. Dat aantal werd vastgelegd op vier.
Reeds in het koninklijk besluit van 22 december 2010 tot vaststelling van de voorwaarden tot aanneming van weddenschappen buiten kansspelinrichtingen klasse IV werd het aantal terminals beperkt tot vier. In dit artikel wordt het woord "terminal" vervangen door "terminals of informaticatoepassingen". Door deze wijziging maakt het niet langer uit wie de aanname van de weddenschappen in het systeem ingeeft, ofwel is het de speler zelf via een zelfbedieningstoestel, ofwel wordt dit gedaan door de dagbladhandelaar zelf via zijn eigen informaticasysteem achter de toonbank. In totaal mogen er dus slechts 4 toestellen worden kunnen bediend, inclusief de toepassing bediend door de dagbladhandelaar.
Aangezien de aanname van weddenschappen in de dagbladhandel een strikt omschreven nevenactiviteit dient te blijven, kunnen niet meer dan 4 toestellen worden aanvaard. Deze bepaling beperkt tevens het aanbod van kansspelen beperking ter bescherming van de speler. De informaticatoepassingen waarvan sprake hebben geen betrekking op de toestellen voor loterijproducten.
Er moet op worden gewezen dat artikel 1 van het koninklijk besluit van 22 december 2010 tot vaststelling van de voorwaarden tot aanneming van weddenschappen buiten kansspelinrichtingen klasse IV bepaalt dat de aanneming van weddenschappen door de dagbladhandelaars slechts is toegestaan voor weddenschappen waarvoor door de speler een inzet werd gedaan die het bedrag of de tegenwaarde van 200 euro niet overschrijdt. Indien dat bedrag of die tegenwaarde hoger is dan 200 euro, moet de dagbladhandelaar de inzet(ten) weigeren. Hij moet die inzetten dan ook controleren.
Art. 2 en 3.
Het ontworpen artikel 2 vervangt artikel 4 van het voornoemde koninklijk besluit van 22 december 2010.
Het bepaalt de cumulatieve voorwaarden die een dagbladhandelaar moet naleven opdat de aanneming van weddenschappen als nevenactiviteit wordt beschouwd.
Voor dagbladhandelaren geldt een uitzondering op de regels inzake sluitingsuren en wekelijkse rustdag voor de kleinhandel. Daarnaast moeten de dagbladhandelaren, in tegenstelling tot de wedkantoren, geen convenant met de gemeente afsluiten. Dergelijk convenant bepaalt onder andere de openingsuren van de kansspelinrichting. Dit gebrek aan regels inzake de openingsuren van de dagbladhandel, zorgt ervoor dat de weddenschappen heel toegankelijk zijn. Bijgevolg is het, met het oog op een betere bescherming van de spelers, opportuun dat de Koning de uren, waarop weddenschappen in dagbladhandels kunnen worden aangenomen, bepaalt. De dagbladhandels kunnen zich immers, in tegenstelling tot wedkantoren, vestigen in de nabijheid van plaatsen die vaak door jongeren bezocht worden. De aanneming van weddenschappen vindt plaats tussen 6u en 20u.
Het aannemen van weddenschappen in een dagbladhandelaar mag enkel als een strikt omschreven nevenactiviteit. Een duidelijk onderscheid met een wedkantoor is dus opportuun. Om de spelers beter te beschermen is het eveneens opportuun om het aanbod van de weddenschappen te beperken. Om die redenen worden de inzetten die de dagbladhandelaar jaarlijks mag aannemen beperkt. Deze inzetten zijn beperkt tot 250.000 euro per jaar. Met inzetten worden niet de uitgekeerde winsten die opnieuw worden ingezet bedoeld.
Om er zeker van te kunnen zijn dat wie weddenschappen aanbiedt wel degelijk een dagbladhandelaar is, bepaalt een nieuwe voorwaarde dat een dagbladhandelaar minstens 200 verschillende titels van dag-, week- en maandbladen met actuele verschijningsdatum te koop moet aanbieden. De verkoop van deze titels moet minstens 25.000 euro van de totale omzet bedragen. Dat bedrag werd vastgesteld in overleg met de beroepsorganisaties van de Belgische onafhankelijke dagbladhandelaars/pers.
Tot slot verbiedt een nieuwe voorwaarde dat de overeenkomst tussen de dagbladhandelaar en de F1-vergunninghouder een exclusiviteitsclausule bevat. Enerzijds kan een dergelijke exclusiviteitsclausule de dagbladhandelaar nog meer afhankelijk maken van de F1-vergunninghouder, anderzijds zou zij kunnen worden gebruikt om het maximumaantal wedkantoren te omzeilen door dagbladhandels op te kopen en hen om te vormen in één enkele F1-vergunninghouder.
Om wetgevingstechnische redenen zijn de onderstaande voorwaarde in een afzonderlijk artikel 3 opgenomen.
De kansspelwet bepaalt dat de aanneming van weddenschappen door de dagbladhandelaren een nevenactiviteit moet betreffen. Bovendien is het voor de bescherming van de speler ook aangewezen om het aanbod aan weddenschappen te beperken. Het...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI