Arrêt Nº296801 de Conseil du Contentieux des Etrangers, 09/11/2023
| Judgment Date | 09 novembre 2023 |
| Procedure Type | Plein contentieux |
| Judgement Number | 296801 |
| Court | IVe KAMER (Raad voor Vreemdelingengeschillen) |
RvV X - Pagina 1
nr. 296 801 van 9 november 2023
in de zaak RvV X / IV
Inzake: X
Gekozen woonplaats: ten kantore van advocaat F. QUAIRIAT
Bevrijdingslaan 232
9000 GENT
tegen:
de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen
DE WND. VOORZITTER VAN DE IVE KAMER,
Gezien het verzoekschrift dat X, die verklaart van Afghaanse nationaliteit te zijn, op 11 juli 2022 heeft
ingediend tegen de beslissing van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen van
7 juni 2022 tot weigering van de vluchtelingenstatus en weigering v an de subsidiaire beschermingsstatus.
Gelet op artikel 51/4 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het
verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen.
Gezien het administratief dossier.
Gelet op de beschikking van 21 augustus 2023 waarbij de terechtzitting wordt bepaald op
28 september 2023.
Gehoord het verslag van rechter in vreemdelingenzaken N. DENIES.
Gehoord de opmerkingen van advocaat M. KALIN, die loco advocaat F. QUAIRIAT verschijnt voor de
verzoekende partij, en van attaché G. HABETS, die verschijnt voor de verwerende partij.
WIJST NA BERAAD HET VOLGENDE ARREST:
1. Over de gegevens van de zaak
1.1. Verzoeker verklaart de Afghaanse nationaliteit te hebben en te zijn geboren op X 1996.
1.2. Verzoeker dient op 6 februari 2020 een verzoek om internationale bescherming in.
1.3. Verzoeker wordt op 29 juni 2021, 14 september 2021 en 16 december 2021 gehoord op het
Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen (hierna: het CGVS).
1.4. De commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen (hierna: de commissaris-generaal)
neemt op 7 juni 2022 een beslissing tot weigering van de vluchtelingenstatus en weigering van de
subsidiaire beschermingsstatus. Deze beslissing, die de bestreden beslissing uitmaakt, luidt als volgt:
RvV X - Pagina 2
“A. Feitenrelaas
U verklaarde de Afghaanse nationaliteit te bezitten en van Pashtun origine te zijn. U bent afkomsti g uit het
dorp Lachay, Shigal wa Sheltan, Kunar en u hangt het soennitische geloof aan.
U baatte een winkel uit in Lachay waar zowel taliban als Daesh inkopen kwamen doen. Ze zouden soms
vragen om bij hen aan te sluiten en samen te werken. Op een avond kwamen zeven à acht Daeshleden
bij u thuis om eten en onderdak vragen. Nadat u eerst geweigerd had en daarom geslagen werd, liet u
hen binnen in het gastenverblijf naast uw huis. Tien minuten later brak er een gevecht uit tussen de
Daeshleden en de taliban. Na tien à twintig minuten is Daesh kunnen wegvluchten.
Na het gevecht kwamen de taliban naar u toe en beschuldigden u ervan Daesh te steunen door voorraden
te verkopen en hen van eten en onderdak te voorzien. Ze sloegen u en wilden u meenemen maar door
de tussenkomst van uw vrouw en oudste zoon besloten ze u die avond verder met rust te laten.
Twee dagen na het incident werd u ’s avond na het werk op weg naar huis door Daesh ontvoerd. U werd
naar Gujer Banda gebracht en werd er twee nachten vastgehouden in een dierenstal. U werd twee keer
ondervraagd door de deashleden over het incident dat bij u thuis was voorgevallen. Met de hulp van een
Gujer vrouw die u kende, bent u kunnen ontsnappen uit de dierenstal. Nadat u ontsnapte, bracht u de
nacht verder door bij een dorpeling in de buurt. De drie nachten daarna was u bij een vriend van uw
paternale oom in het dorp Hilal Zo. Uw oom vertelde u dat de taliban naar uw huis gekomen waren om u
te zoeken. Van Hilal Zo bent u in de vierde of vijfde maand van 1398 (dat is juni – augustus 2019)
vertrokken uit Afghanistan. Ook na uw vertrek zijn zowel Daesh als taliban u nog twee à drie keer komen
zoeken.
Van Afghanistan reisde u via Iran naar Turkije waar u ongeveer twee maanden verbleef. Vervolgens reisde
u verder via Bulgarije, Servië en Bosnië waar u anderhalve maand in een kamp doorbracht. Nadien reisde
u via Kroatië, Italië en Frankrijk tot in België waar u uiteindelijk aankwam op 31 januari 2020 en op 3
februari 2020 verzocht om internationale bescherming bij de asielinstanties.
Ter ondersteuning voor uw verzoek om internationale bescherming legde u kopieën neer van uw eigen
taskara, die van uw oom, van uw schoonvader, echtgenote en vader. U legde ook een kopie neer van ee n
brief van de dorpsoudsten en een envelop.
B. Motivering
Na grondige analyse van het geheel van de gegevens in uw administratief dossier, moet vooreerst worden
vastgesteld dat u géén elementen kenbaar hebt gemaakt waaruit eventuele bijzondere procedurele noden
kunnen blijken, en dat het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS)
evenmin dergelijke noden in uw hoofde heeft kunnen vaststellen. U haalde weliswaar op verschillende
momenten aan dat u last heeft van geheugenproblemen, stress en een depressie en dat u aan een
mentale ziekte lijdt. (notities persoonlijk onderhoud (npo) 2 p. 5, 14, 18, 19; 3 p. 9) Het CGVS is echter
niet in staat om een oordeel te vellen over uw mentale gezondheidstoestand. U werd geïnformeerd over
de mogelijkheid om documenten neer te legen om uw mentale toestand te staven. U gaf echter aan dat
het CGVS hier niet op diende te wachten, want dat u zo snel mogelijk een antwoord wilt. (npo 3 p. 22)
Indien u lijdt aan een mentale ziekte, depressie en geheugenproblemen heeft, mag van u verwacht worden
dat u dit op een objectieve manier zou staven. U komt echter niet verder dan blote beweringen over uw
toestand. Bovendien blijkt nergens uit de notities van de onderhouden of de vragenlijst van de Dienst
Vreemdelingenzaken (DVZ) dat psychologische (of andere) problemen u verhinderd hebben om uw
asielrelaas op een zelfstandige en functionele manier uiteen te zetten of om op een volwaardige wijze
deel te nemen aan de procedure internationale bescherming. U bleek wel degelijk in staat om logische
verklaringen af te leggen en u was in staat te antwoorden op de u gestelde vragen. Bijgevolg werden er
u geen specifieke steunmaatregelen verleend, aangezien er in het kader van onderhavige procedure
redelijkerwijze kan worden aangenomen dat uw rechten gerespecteerd worden en dat u in de gegeven
omstandigheden kunt voldoen aan uw verplichtingen.
Uit uw verklaringen voor het CGVS blijkt dat u uw land ontvluchtte wegens vrees voor de taliban die u
ervan beschuldigden samen te werken met Daesh en wegens vrees voor Daesh die u ervan
beschuldigden met de taliban samen te werken. Na grondig onderzoek van uw asielrelaas dient te worden
vastgesteld dat u er niet in geslaagd bent om uw vrees voor vervolging in de zin van de
Vluchtelingenconventie of een reëel risico op het lijden van ernstige schade zoals bepaald in de definitie
RvV X - Pagina 3
van subsidiaire bescherming volgens de Belgische Vreemdelingenwet, aannemelijk te maken en dit
omwille van onderstaande redenen.
Eerst en vooral kan er geen geloof gehecht worden aan uw verklaringen wat betreft de be nadering
van Daesh bij u thuis, het daarop volgende gevecht tussen Daesh en taliban en het geschil dat u
dientengevolge had met de taliban. Hoewel u tijdens de drie persoonlijke onderhouden met momenten
weliswaar spontaan en doorleefd kon uitleggen wat u had meegemaakt, was u niet in staat om met
dezelfde mate van detail te vertellen wanneer er werd ingegaan op aspecten die u niet uit zichzelf
aanhaalde. U bleef zichzelf tegenspreken en de vragen ontwijkend beantwoorden. Dat wijst op een
ingestudeerd en gekunsteld verhaal. Immers, er kan van u verwacht worden dat u spontaan en met detail
kan vertellen over alle aspecten van uw verhaal, niet alleen de elementen die u z elf aankaartte maar ook
de passages waarover werd doorgevraagd.
Zo legde u tegenstrijdige verklaringen af over waar uw vrouw was toen Daesh met u sprak en u begon te
slaan, en hoe en wanneer uw vrouw tussenbeide kwam. U vertelde dat ze aan de ingang stond en in het
begin niks kon doen. (npo 3 p. 13) Wanneer er naar meer details werd gevraagd over hoe die situatie er
juist uitzag, waar uw vrouw was, hoe ze reageerde toen ze u begonnen te slaan, zei u echter dat u niet
wist of uw vrouw naast u stond, aan de ingang was, of in het huis was, maar dat ze hen stopte. (npo 3 p.
13). Ze zou hun verhinderd hebben u verder te slaan door simpelweg te zeggen: “stop met slaan, sla hem
niet, ik zal thee en eten klaarmaken, ga maar zitten in ons gastenhuis.” (npo 3 p. 13) Het kan alleen maar
verbazen dat uw vrouw Daesh zo gemakkelijk deed ophouden, maar dat ze eerst toeliet dat ze u zeven
tot tien minuten in elkaar sloegen. Gevraagd waarom uw vrouw wachtte, zei u ineens dat u niet weet hoe
lang ze u sloegen, dat ze daar twee, vijf of tien minuten waren toen uw vrouw hen onderbrak. Iets later
voegde u toe dat uw vrouw misschien tussenbeide kwam op het moment dat ze u begonnen te slaan, of
misschien vijf minuten later. (npo 3 p. 14) Dat u niet weet of uw vrouw meteen tussenbeide kwam of dat
u eerst in elkaar werd geslagen door meerdere Daeshleden met, naar eigen zeggen, hun geweren en
zelfs een raket, getuigt van een opvallende volatiliteit en kan niet overtuigen.
Ook is het bevreemdend dat u niet concreet kon uitleggen wat voor verwondingen u had. U zei weliswaar
dat u wonden had en rugpijn, maar u kon niet zeggen of u zichtbare letsels had of bloedde. (npo 3 p. 14)
Dat is toch vreemd, gezien u initieel beweerde gedurende zeven tot tien mintuten afgeranseld te zijn
geweest en u zich vervolgens tot de komst van de taliban in uw woning ophield. (npo 3 p. 13) U kon
evenmin spontaan of met enig detail vertellen over wat u en uw familie deden gedurende de tien minuten
dat de daehsleden in jullie gastenverblijf zaten en hoe jullie reageerden toen taliban aanvielen. Slechts
wanneer u meermaals werd gevraagd naar meer details kwam u gaandeweg met meer informatie op de
proppen, hetgeen opnieuw op een gekunsteld relaas wijst. (npo 3 p. 16, 17)
Daarenboven woonde u in een regio waar Daesh wel vaker mensen dwongen om eten te geven. (zie de
blauwe map in het administratief dossier, artikel Afghanistan Analysts Network) In die context is het
opmerkelijk dat de taliban u niet geloofden wanneer u zei dat u gedwongen werd. Des te meer omdat u
net ervoor in elkaar geranseld was, iets wat op dat moment in uw voordeel pleitte. Het bewees immers
dat u werkelijk gedwongen was door Daesh en u niet uit vrije wil onderdak had gegeven.
Een volgende onlogische wending in uw verhaal betreft de keuze van de taliban om u die avond niet mee
te nemen naar hun leiders maar u met rust te laten omdat uw vrouw hen daarom smeekte. Ze zouden
later terugkomen. (npo 3 p. 11) Hier vallen een aantal zaken op. Ten eerste is het weinig logisch dat
indien, zoals u zelf beweerde, de taliban zo boos waren en overtuigd dat u banden had met Daesh, ze
besloten u diezelfde dag niet mee te nemen, enkel en alleen omdat uw vrouw erom vroeg en uw zoontje
zich aan hun voeten wierp. (npo 3 p. 21) Ook hier kan logischerwijze verwacht worden dat de taliban u
meegenomen hadden indien ze werkelijk dachten dat u met Daesh meewerkte en vermoedden dat u een
actief ondersteuner bent van Daesh. Ten tweede sprak u zichzelf meermaals tegen: de taliban zouden
gezegd hebben de dag erna, of, over een of twee dagen terug te komen, wat ze overigens niet deden,
maar daarnaast beweerde u dat de taliban helemaal niet hadden gespecifieerd wanneer ze zouden
terugkomen. (npo 2 p. 6; npo 3 p. 11, 12). Toen u daarmee werd geconfronteerd, suggereerde u dat de
tolk het misschien niet goed had begrepen of misschien u zelf niet. Dat is uiteraard geen afdoende uitleg
voor het feit dat u divergerende verklaringen aflegde. Volledigheidshalve moet nog opgemerkt worden dat
volgens uw verklaringen op de DVZ op 15 juli 2020 de taliban hadden gezegd dat als u dat nog eens
deed, ze u de volgende keer zouden straffen. (zie administratief dossier, vragenlijst, 3. De vrees of het
risico bij terugkeer, vraag 5) U haalde dus niet aan dat de taliban u beschuldigden, u sloegen of u wilden
meenemen. Dit is een andere versie van de feiten dan wat u tijdens de drie persoonlijke onderhouden op
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI