Arrêt Nº184610 de Conseil du Contentieux des Etrangers, 29/03/2017
| Judgment Date | 29 mars 2017 |
| Court | VIIIste KAMER (Raad voor Vreemdelingengeschillen) |
| Judgement Number | 184610 |
| Procedure Type | Annulation |
RvV X - Pagina 1
nr. 184 610 van 29 maart 2017
in de zaak RvV X / VIII
In zake:
X
Gekozen woonplaats:
X
tegen:
de Belgische staat, vertegenwoordigd door de staatssecretaris voor Asiel en Migratie
en Administratieve Vereenvoudiging.
DE WND. VOORZITTER VAN DE VIIIste KAMER,
Gezien het verzoekschrift dat X, die verklaart van Iraakse nationaliteit te zijn, op 11 mei 2016 heeft
ingediend om de schorsing van de tenuitvoerlegging en de nietigverklaring te vorderen van de beslissing
van de gemachtigde van de staatssecretaris voor Asiel en Migratie en Administratieve Vereenvoudiging
van 18 april 2016 tot afgifte van een bevel om het grondgebied te verlaten – asielzoeker (bijlage
13quinquies).
Gezien titel I bis, hoofdstuk 2, afdeling IV, onderafdeling 2, van de wet van 15 december 1980
betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de ver wijdering van
vreemdelingen.
Gezien de nota met opmerkingen en het administratief dossier.
Gelet op de beschikking van 23 januari 2017, waarbij de terechtzitting wordt bepaald op
15 februari 2017.
Gehoord het verslag van rechter in vreemdelingenzaken C. VERHAERT.
Gehoord de opmerkingen van advocaat B. DHONDT, die loco advocaat S. MICHOLT verschijnt voor de
verzoekende partij en van attaché K. PAPPAERT, die verschijnt voor de verwerende partij.
WIJST NA BERAAD HET VOLGENDE ARREST:
1. Nuttige feiten ter beoordeling van de zaak
1.1. Verzoeker diende op 28 juli 2015 in België een asielaanvraag in.
1.2. Op 6 april 2016 nam de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen de
beslissing tot weigering van de vluchtelingenstatus en de subsidiaire beschermingsstatus.
1.3. Op 18 april 2016 werd aan verzoeker een bevel om het grondgebied te verlaten – asielzoeker
afgegeven (bijlage 13quinquies). Dit is de bestreden beslissing, die als volgt wordt gemotiveerd:
RvV X - Pagina 2
“In uitvoering van artikel 75, § 2 / artikel 81 en artikel 75, § 2 van het koninklijk besluit van 8 oktober
1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van
vreemdelingen, wordt aan de heer, die verklaart te heten,
[…]
het bevel gegeven om het grondgebied van België te verlaten, evenals het grondgebied van de staten
die het Schengenacquis ten volle toepassen, tenzij hij (zij) beschikt over de documenten die vereist zijn
om er zich naar toe te begeven.
REDEN VAN DE BESLISSING :
Op 6 april 2016 werd door de Commissaris-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen een
beslissing van weigering van de vluchtelingenstatus en weigering van de subsidiaire
beschermingsstatus genomen (1)
(1) Betrokkene bevindt zich in het geval van artikel 7, eerste lid, 1° van de wet van 15 december 1980
betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van
vreemdelingen : hij verblijft in het Rijk zonder houder te zijn van de bij artikel 2 van deze wet vereiste
documenten, inderdaad, betrokkene is niet in het bezit van een geldig paspoort met geldig visum.
In uitvoering van artikel 7, eerste lid, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het
grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, wordt aan de betrokkene
bevel gegeven het grondgebied te verlaten binnen 30 (dertig) dagen.”
1.4. Bij arrest met nummer 177 680 van 10 november 2016 verwierp de Raad voor
Vreemdelingenbetwistingen (hierna: de Raad) het beroep tegen de weigeringsbeslissing van de
commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen.
1.5. Op 22 juli 2016 werd de termijn van het bevel om het grondgebied te verlaten verlengd met 10
dagen.
2. Over de ontvankelijkheid
2.1. De verwerende partij werpt in een exceptie de onontvankelijkheid van het beroep op omdat de
verzoekende partij geen belang zou hebben bij de nietigverklaring van het bestreden bevel om het
grondgebied te verlaten. Na vernietiging van het bestreden bevel zou de verwerende partij opnieuw
verplicht zijn een bevel af te geven aan verzoeker, vermits deze zich bevindt in de situatie voorzien bij
artikel 7, eerste lid, 1°, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied,
het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (hierna: de vreemdelingenwet).
2.2. Naar luid van artikel 39/56, eerste lid, van de vreemdelingenwet kunnen de beroepen, bedoeld in
artikel 39/2 van dezelfde wet, voor de Raad gebracht worden door de vreemdeling die doet blijken van
een benadeling of een belang. Uit de memorie van toelichting bij het wetsontwerp waarbij de
voornoemde bepaling in de Vreemdelingenwet werd ingevoerd (Parl.St. Kamer, 2005-06, nr. 2479/001,
118), blijkt dat voor de interpretatie van het begrip ‘belang’ kan worden verwezen naar de invulling die
de Raad van State aan hetzelfde begrip heeft verleend (met verwijzing naar J. BAERT, en G.
DEBERSAQUES, Raad van State. Ontvankelijkheid, Brugge, die Keure, 1996, nrs. 198 - 413).
Opdat hij een belang zou hebben bij de vordering volstaat het niet dat verzoeker gegriefd is door de
bestreden rechtshandeling en dat hij nadeel ondervindt. De vernietiging van de bestreden beslissing
moet verzoeker bovendien enig voordeel opleveren en dus een nuttig effect sorteren.
2.3. Artikel 7 van de vreemdelingenwet bepaalt als volgt:
“Onverminderd meer voordel ige bepalingen vervat in een internationaal verdrag, kan de minister of zijn
gemachtigde aan de vreemdeling, die noch gemachtigd noch toegelaten is tot een verblijf van meer dan
drie maanden in het Rijk of om er zich te vestigen, een bevel om het grondgebied binnen een bepaalde
termijn te verlaten afgeven of moet de minister of zijn gemachtigde in de in 1°, 2°, 5°, 11° of 12°
bedoelde gevallen een bevel om het grondgebied binnen een bepaalde termijn te verlaten afgeven:
1° wanneer hij in het Rijk verblijft zonder houder te zijn van de bij artikel 2 vereiste documenten;
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI