Décision judiciaire de Raad van State, 9 octobre 2018
| Date de Résolution | 9 octobre 2018 |
| Juridiction | Nietigverklaring |
| Nature | Arrest |
Om wettig te zijn moet een beschermingsbesluit, zoals iedere individuele overheidsbeslissing, kunnen worden ingepast in de bestaande regelgeving, waaronder de voorschriften van bestemmingsplannen. Ook al heeft de bescherming gevolgen voor wat betreft het gebruik dat van het betrokken onroerend goed kan worden gemaakt, toch impliceert dat nog niet ipso facto een strijdigheid met de planvoorschriften of de onmogelijkheid van een bescherming in de gebieden die bestemd zijn voor bewoning. Van een onwettigheid van het beschermingsbesluit wegens schending van een plan kan slechts sprake zijn wanneer bepaalde voorschriften van het beschermingsbesluit de verwezenlijking van het betrokken bestemmingsgebied verhinderen. Ook plannen houden immers eigendomsbeperkingen in. Op zich is het niet onwettig dat door een bescherming bijkomende beperkingen worden opgelegd.
De verwerende partij heeft terecht aangenomen dat bij de inwerkingtreding van het GBP, een waterpartij van meer dan 100 m\u00b2 aanwezig was op verzoeksters terrein. Om de situatie uit 2001 vast te stellen is het niet zo belangrijk om te achterhalen of er in de 19e eeuw een wateroppervlak was. Verder kan het feit dat de verzoekende partij door eigen ingrepen de wateroppervlakte heeft kunnen verminderen geen doorslaggevend argument zijn bij het beoordelen van wat de situatie vóór die ingrepen is geweest. De verwerende partij heeft er dan ook terecht op gewezen dat krachtens het GBP het sedert 2001 verboden is handelingen of werken te verrichten die de vermindering van de oppervlakte van dit wateroppervlak tot gevolg hebben. Art. 26 van de ordonnantie van 29 augustus 1991 laat toe om in het GBP "voorschriften van esthetische aard" op te nemen. Hett blijkt niet waarom het meergenoemde verbod niet als een dergelijk voorschrift zou kunnen worden aanzien.
Er is geen strijdigheid tussen het behoud van het landschap en het GBP. Zoals in verzoeksters milieueffectstudie wordt vermeld is haar terrein immers gelegen in de nabijheid van de groene wandeling die integraal deel uitmaakt van het gewestelijke groene netwerk. Overigens komt het niet aan de RvS toe om zijn oordeel in de plaats te stellen van dat van de verwerende partij over de mate waarin het beschermde landschap in het groene netwerk een rol vervult.
Het valt niet in te zien waarom een moerasbos, dat bestaat uit een wateroppervlak en waterminnende bomen en planten, niet zou passen in de tuinzone van een appartementsgebouw. De verzoekende...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI