Wet tot wijziging van de wet van 22 december 2009 betreffende de algemene regeling inzake accijnzen, de 16 octobre 2022
TITEL 1. - Algemene bepaling
Artikel 1. Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 74 van de Grondwet.
Deze wet voorziet in de omzetting van Richtlijn (EU) 2020/262 van 19 december 2019 van de Raad houdende een algemene regeling inzake accijns (herschikking).
TITEL 2. - Wijzigingen van de wet van 22 december 2009 betreffende de algemene regeling inzake accijnzen
Art. 2. Artikel 3 van de wet van 22 december 2009 betreffende de algemene regeling inzake accijnzen wordt vervangen als volgt:
"Art. 3. Accijnsgoederen worden aan accijnzen onderworpen op het tijdstip van:
a) hun productie, daaronder begrepen hun winning, indien van toepassing, op het grondgebied van de Unie;
b) hun invoer of onregelmatige binnenkomst in het grondgebied van de Unie.".
Art. 3. Artikel 4 van dezelfde wet wordt vervangen als volgt:
"Art. 4. § 1. De formaliteiten inzake binnenkomst van goederen in het douanegebied van de Unie, zoals vastgesteld in de douanevoorschriften van de Unie, zijn mutatis mutandis van toepassing op het binnenbrengen van accijnsgoederen hier te lande vanuit een gebied bedoeld in artikel 5, § 1, 4°, a).
§ 2. De formaliteiten inzake uitgang van goederen uit het douanegebied van de Unie, zoals vastgesteld in de douanevoorschriften van de Unie, zijn mutatis mutandis van toepassing op de uitgang van accijnsgoederen vanuit hier te lande naar een gebied bedoeld in artikel 5, § 1, 4°, a).
§ 3. De hoofdstukken 3, 4 en 5 zijn niet van toepassing op accijnsgoederen die de douanestatus hebben van niet-Uniegoederen in de zin van artikel 5, punt 24, van Verordening (EU) nr. 952/2013 van 9 oktober 2013 van het Europees Parlement en van de Raad tot vaststelling van het douanewetboek van de Unie.".
Art. 4. In artikel 5 van dezelfde wet wordt paragraaf 1, laatstelijk gewijzigd bij de wet van 20 december 2019, vervangen als volgt:
" § 1. In deze wet wordt verstaan onder:
-
"grondgebied van een lidstaat": het grondgebied van een lidstaat waarop de Verdragen overeenkomstig de artikelen 349 en 355 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie van toepassing zijn, met uitzondering van derdelandsgebieden;
-
"grondgebied van de Unie": het geheel van de grondgebieden van de lidstaten;
-
"derde landen": elke staat of elk grondgebied waarop de Verdragen niet van toepassing zijn;
-
"derdelandsgebieden":
a) de volgende gebieden die deel uitmaken van het douanegebied van de Unie:
- de Canarische Eilanden;
- de Franse gebieden bedoeld in artikel 349 en artikel 355, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie;
- de Alandseilanden;
- de Kanaaleilanden;
b) de volgende gebieden die geen deel uitmaken van het douanegebied van de Unie:
- het eiland Helgoland;
- het gebied Büsingen;
- Ceuta;
- Melila;
- Livigno;
-
"onregelmatige binnenkomst": een binnenkomst van goederen hier te lande die niet overeenkomstig artikel 201 van Verordening (EU) nr. 952/2013 onder de regeling "in het vrije verkeer brengen" zijn geplaatst en waarvoor een douaneschuld is ontstaan als bedoeld in artikel 79, lid 1, van die verordening, of zou zijn ontstaan als die goederen onderworpen waren aan douanerechten;
-
"accijnsschorsingsregeling": belastingregeling die geldt voor het produceren, verwerken, voorhanden hebben, opslaan en overbrengen van accijnsgoederen waarbij de accijns is geschorst;
-
"invoer": het in het vrije verkeer brengen van goederen overeenkomstig artikel 201 van Verordening (EU) nr. 952/2013;
-
"erkend entrepothouder": een natuurlijke of rechtspersoon die door de ambtenaar, aangewezen door de Koning, gemachtigd is om in het kader van zijn bedrijfsuitoefening accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling in een belastingentrepot te produceren, te verwerken, voorhanden te hebben, op te slaan, te ontvangen en te verzenden;
-
"belastingentrepot": iedere plaats waar de erkend entrepothouder bij zijn bedrijfsuitoefening accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling produceert, verwerkt, voorhanden heeft, opslaat, ontvangt of verzendt, zulks onder de door de Koning vastgestelde voorwaarden;
-
"geregistreerde geadresseerde": een natuurlijke of rechtspersoon die door de ambtenaar, aangewezen door de Koning, onder de door deze laatste vastgestelde voorwaarden, gemachtigd is om in het kader van zijn bedrijfsuitoefening accijnsgoederen in ontvangst te nemen die vanuit het grondgebied van een andere lidstaat onder een accijnsschorsingsregeling worden overgebracht;
-
"geregistreerde afzender": een natuurlijke of rechtspersoon die door de ambtenaar, aangewezen door de Koning, onder de door deze laatste vastgestelde voorwaarden, gemachtigd is om in het kader van zijn bedrijfsuitoefening uitsluitend accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling te verzenden wanneer zij in het vrije verkeer worden gebracht overeenkomstig artikel 201 van Verordening (EU) nr. 952/2013;
-
"lidstaat van bestemming": de lidstaat waar de accijnsgoederen moeten worden geleverd of gebruikt overeenkomstig de bepalingen van Richt-lijn 2020/262 van 19 december 2019 van de Raad houdende een algemene regeling inzake accijns;
-
"administratie": de dienst aangewezen door de Koning;
-
"gecertificeerde afzender": een natuurlijke of rechtspersoon die door de ambtenaar, aangewezen door de Koning, onder de door deze laatste vastgestelde voorwaarden, staat geregistreerd om in het kader van zijn bedrijfsuitoefening accijnsgoederen te verzenden die hier te lande tot verbruik zijn uitgeslagen en vervolgens naar het grondgebied van een andere lidstaat worden overgebracht;
-
"gecertificeerde geadresseerde": een natuurlijke of rechtspersoon die door de ambtenaar, aangewezen door de Koning, onder de door deze laatste vastgestelde voorwaarden, staat geregistreerd om in het kader van zijn bedrijfsuitoefening accijnsgoederen te ontvangen die op het grondgebied van een andere lidstaat tot verbruik zijn uitgeslagen en vervolgens naar hier te lande zijn overgebracht;
-
"kwijtschelding": ontheffing van de verplichting tot betaling van een niet voldane accijns;
-
"teruggaaf": teruggave van een accijns die is betaald.".
Art. 5. Artikel 6 van dezelfde wet wordt vervangen als volgt:
"Art. 6. § 1. De accijnzen worden verschuldigd op het tijdstip van de uitslag tot verbruik hier te lande. De voorwaarden inzake de verschuldigdheid en het toepasselijk tarief zijn deze van kracht op de datum van de uitslag tot verbruik.
§ 2. Onder "uitslag tot verbruik" wordt verstaan:
a) het onttrekken van accijnsgoederen aan een accijnsschorsingsregeling, waaronder ook het onregelmatig onttrekken is begrepen;
b) het voorhanden hebben of opslaan van een accijnsgoed, ook in gevallen van onregelmatigheid buiten een accijnsschorsingsregeling wanneer over dat goed geen accijns is geheven overeenkomstig de toepasselijke bepalingen van het Unie recht en de nationale wetgeving;
c) de productie, met inbegrip van de verwerking, van accijnsgoederen en de onregelmatige productie of verwerking daarvan, buiten een accijnsschorsingsregeling;
d) het invoeren van accijnsgoederen, behalve wanneer die onmiddellijk bij invoer onder een accijnsschorsingsregeling worden geplaatst, of het onregelmatig invoeren van accijnsgoederen, behalve wanneer de douaneschuld teniet gegaan is overeenkomstig artikel 124, lid 1, onder e), f), g), en k), van Verordening (EU) nr. 952/2013.
§ 3. Het tijdstip waarop accijnsgoederen aan een accijnsschorsingsregeling worden onttrokken als bedoeld in paragraaf 2, a), is:
a) in de in artikel 20, § 1, a), ii), bedoelde situaties, het tijdstip van ontvangst van de accijnsgoederen door de geregistreerde geadresseerde;
b) in de in artikel 20, § 1, a), iv), bedoelde situaties, het tijdstip van ontvangst van de accijnsgoederen door de geadresseerde;
c) in de in artikel 20, § 4, bedoelde situaties, het tijdstip van ontvangst van de accijnsgoederen op de plaats van rechtstreekse aflevering;
d) onverminderd artikel 8, in de situaties van algehele vernietiging alsook van onherstelbaar verlies niet bedoeld bij paragraaf 4, het tijdstip waarop door de ambtenaren van de administratie ambtelijk werd vastgesteld dat ze zich hebben voorgedaan of waar ze desgevallend werden vastgesteld. Ingeval deze vernietiging of dit verlies accijnsgoederen betreft die worden belast naargelang van het gebruik ervan gemaakt, worden de accijnzen geheven volgens het hoogste tarief van toepassing op die accijnsgoederen, tenzij de betrokkene het bewijs levert dat het werkelijk gebruik dat van de bedoelde accijnsgoederen werd gemaakt, de toepassing van een lager tarief met zich brengt.
§ 4. De algehele vernietiging of het onherstelbare algehele of gedeeltelijke verlies van onder een accijnsschorsingsregeling geplaatste accijnsgoederen door niet te voorziene omstandigheden of overmacht, of na toelating van de administratie om de accijnsgoederen te vernietigen, wordt niet aangemerkt als uitslag tot verbruik.
Voor de toepassing van dit artikel worden accijnsgoederen geacht totaal vernietigd of onherstelbaar verloren te zijn wanneer zij als accijnsgoed onbruikbaar zijn geworden.
Een gedeeltelijk verlies als gevolg van de aard van de accijnsgoederen, dat zich voordoet wanneer de accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling worden overgebracht, wordt niet aangemerkt als uitslag tot verbruik voor zover het bedrag van het verlies onder de gemeenschappelijke drempelwaarde voor gedeeltelijk verlies voor die accijnsgoederen valt, tenzij een gegronde reden bestaat om te vermoeden dat er sprake is van fraude of een onregelmatigheid. Dat deel van een gedeeltelijk verlies dat boven de gemeenschappelijke drempelwaarde voor gedeeltelijk verlies voor die accijnsgoederen uitkomt, wordt behandeld als uitslag tot verbruik.
De algehele vernietiging of het onherstelbare algehele of gedeeltelijke verlies van de accijnsgoederen in kwestie wordt ten genoegen van de administratie aangetoond:
- wanneer de algehele vernietiging of het onherstelbare algehele of gedeeltelijke verlies zich hier te lande heeft voorgedaan; of
-...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI