Vonnis/arrest, Hof van Cassatie, 2025-09-23

Nr. P.24.0467.N
I
Y. B.,
beklaagde,
eiser,
met als raadsman mr. Michael Verstraeten, advocaat bij de balie Gent,
tegen
RIJKSDIENST VOOR SOCIALE ZEKERHEID, met zetel te 1060 Brussel, Victor Hortaplein 11, ON 0206.731.645,
burgerlijke partij,
verweerder,
vertegenwoordigd door mr. Stefan De Vleeschouwer, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Dalstraat 67, waar de verweerder woonplaats kiest.
II
M. Ç.,
beklaagde,
eiser,
met als raadsman mr. Hans Van de Wal, advocaat bij de balie Antwerpen.
III
1. S. Ö.,
beklaagde,
2. F. Ö.,
beklaagde,
3. N. Ö.,
beklaagde,
eisers,
met als raadsman mr. Nathalie Brys, advocaat bij de balie Gent,
het cassatieberoep III.1 tegen
1. RIJKSDIENST VOOR SOCIALE ZEKERHEID, reeds vermeld,
burgerlijke partij,
vertegenwoordigd door mr. Stefan De Vleeschouwer, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Dalstraat 67, waar de verweerder woonplaats kiest,
2. BELGISCHE STAAT, fod Financiën, vertegenwoordigd door de minister van Financiën, vertegenwoordigd door de adviseur-generaal van de AABBI Gewestelijke directie Gent, met zetel te 1030 Brussel, Koning Albert II laan 33, bus 1, ON 0308.357.159,
burgerlijke partij,
met als raadsman mr. Philip Pels, advocaat bij de balie Gent, met kantoor te 9000 Gent, Twaalfkameren 17, waar de verweerder woonplaats kiest.
verweerders.
IV
K. O.,
beklaagde,
eiser,
met als raadsman mr. Katrien Van Der Straeten, advocaat bij de balie Dendermonde.
V
B. Ö.,
beklaagde,
eiser,
met als raadsman mr. Jan De Winter, advocaat bij de balie Gent,
tegen
RIJKSDIENST VOOR SOCIALE ZEKERHEID, reeds vermeld,
burgerlijke partij,
verweerder,
vertegenwoordigd door mr. Stefan De Vleeschouwer, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Dalstraat 67, waar de verweerder woonplaats kiest.
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
De cassatieberoepen zijn gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent, derde kamer, van 7 februari 2024.
De eiser I voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, vijf middelen aan.
De eiser II voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, een grief aan.
De eisers III voeren in een memorie die aan dit arrest is gehecht, drie middelen aan.
De eisers IV en V voeren geen middel aan.
Sectievoorzitter Erwin Francis heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Dirk Schoeters heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Ontvankelijkheid van de cassatieberoepen
1. Het arrest veroordeelt de eisers I en III.1 tot betaling aan de verweerder I en III.1 van een provisionele schadevergoeding en het houdt de beslissing over de interesten en de rechtsplegingsvergoeding aan. Dit is geen eindbeslissing als bedoeld in artikel 420, eerste lid, Wetboek van Strafvordering, noch een beslissing als bedoeld in artikel 420, tweede lid, Wetboek van Strafvordering, behoudens wat betreft de beslissing over het beginsel van aansprakelijkheid.
In zoverre gericht tegen de beslissing over de burgerlijke vorderingen van de verweerder I en III.1, zijn de cassatieberoepen van de eisers I en III.1 niet ontvankelijk.
2. Het arrest is wat betreft de eiser II bij verstek gewezen.
Zijn cassatieberoep, ingesteld tijdens de gewone termijn van verzet, is overeenkomstig artikel 424 Wetboek van Strafvordering niet ontvankelijk.
3. Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt niet dat de eiser V zijn cassatieberoep heeft laten betekenen aan de verweerder V, zoals nochtans vereist door artikel 427 Wetboek van Strafvordering.
In zoverre ook gericht tegen de beslissing over de burgerlijke vordering van de verweerder V, is het cassatieberoep van de eiser V niet ontvankelijk.
4. De memorie van de eiser II, die geen verband houdt met de ontvankelijkheid van het cassatieberoep II, behoeft geen antwoord.
Middelen van de eiser I
Eerste middel
Eerste onderdeel
5. Het onderdeel voert schending aan van de artikelen 163, 189 en 195 Wetboek van Strafvordering: met betrekking tot de witwasmisdrijven (telastleggingen D en E) oordeelt het arrest dat de incriminatieperiode kan doorlopen na het faillissement van Y&S bv, dit is na 3 december 2012, aangezien er gelden vóór deze datum heen en weer werden verschoven en daarna opnieuw het voorwerp zijn geworden van een witwashandeling, wat na het faillissement van Y&S bv kan zijn gebeurd; het arrest verwijst daarbij naar verdere redenen, maar daarin worden uitsluitend feiten en handelingen vermeld die betrekking hebben op de activiteiten in het kader van Y&S bv en dus niet op de periode na het faillissement van deze vennootschap; het arrest kan niet wettig oordelen dat de feiten van witwassen en deelname aan beslissingen van een criminele organisatie (telastlegging B) bewezen zijn ook na het faillissement van Y&S bv omdat er een witwashandeling na het faillissement “kan zijn gebeurd”; het gevolg van het niet bewezen zijn van deze misdrijven na 3 december 2012 is meteen ook dat de feiten verjaard zijn.
6. Met de reden dat er nog een witwashandeling “ná het faillissement van Y&S [bv] kan zijn gebeurd”, oordeelt het arrest (nr. 311, p. 187-188) niet dat het onzeker is of deze handeling effectief nog heeft plaatsgevonden na dit faillissement, maar wel dat dit faillissement niet noodzakelijk het einde hoeft te zijn van de witwashandelingen.
In zoverre berust het onderdeel op een onjuiste lezing van het arrest en mist het bijgevolg feitelijke grondslag.
7. In geval van voortdurende misdrijven begint de verjaringstermijn van de strafvordering pas te lopen vanaf het ogenblik waarop de strafbaar gestelde gedraging een einde heeft genomen.
8. Het witwasmisdrijf bepaald in artikel 505, eerste lid, 4°, Strafwetboek is een voortdurend misdrijf. Dat misdrijf ontstaat bij de handeling of de onthouding waarmee de dader met de vereiste kennis van zaken de aard, oorsprong, vindplaats, vervreemding, verplaatsing of eigendom van de wederrechtelijke vermogensvoordelen verheelt of verhult en blijft voortduren zolang de dader die gegevens verheelt of verhult, dit wil zeggen zolang hij bewust de door hemzelf gecreëerde wederrechtelijke toestand ononderbroken laat voortduren, zonder dat daarvoor nog enige verdere gedraging van zijnentwege is vereist.
9. Het arrest (nr. 347, p. 209-210) oordeelt, met redenen die de eiser I niet allemaal in zijn kritiek betrekt, dat het strafdossier het bestaan aantoont van een fictieve constructie waarbij de gelden...