Rechterlijke beslissing, Gegevensbeschermingsautoriteit, 2024-09-06

Geschillenkamer
Beslissing ten gronde 112/2024 van 6 september 2024
Dossiernummer : DOS-2020-03924
Betreft : seponering van een klachtdossier inzake doorgifte van persoonsgegevens naar de Verenigde Staten omwille van een gebrek in de vertegenwoordigingsopdracht, onder art. 80.1 AVG.
De Geschillenkamer van de Gegevensbeschermingsautoriteit, samengesteld uit de heer Hielke HIJMANS, voorzitter, en de heren Christophe Boeraeve en Dirk Van Der Kelen, leden;
Gelet op Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming), hierna “AVG”;
Gelet op de wet van 3 december 2017 tot oprichting van de Gegevensbeschermingsautoriteit, hierna “WOG”;
Gelet op het reglement van interne orde, zoals goedgekeurd door de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 20 december 2018 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 15 januari 20191;
Gelet op de stukken van het dossier;
Heeft de volgende beslissing genomen inzake:
De klager: X, vertegenwoordig door Noyb – European Center for Digital Rights), hierna “de klager” of “klagende partij”;
De verweerders: Roularta Media Group N.V., vertegenwoordigd door Mr. Tom DE CORDIER en Mr. Valeska DE PAUW, hierna “de eerste verweerder”; Google LLC, vertegenwoordigd door Mr. Jan CLINCK, Mr. Florence NIEUWBOURG, Mr. Pierre ANTOINE en Mr. Gerrit VANDENDRIESSCHE, hierna “de tweede verweerder”.
I. Feiten en procedure
1. Het voorwerp van de klacht betreft het vermeende tracken van de klager door de tweede verweerder bij het bezoeken van een website (flair.be) van de eerste verweerder. Daarbij zou via de website van eerste verweerder “HTML code” (voor de tool Google Analytics) zijn geplaatst (‘embedded’) die gelinkt kan worden met het account van de klager bij de tweede verweerder. Gerelateerde persoonsgegevens zouden in dit kader, aldus de klacht, illegaal zijn doorgezonden naar de Verenigde Staten van Amerika. 2
2. Op 18 augustus 2020 dient de klager via diens vertegenwoordiger een klacht in bij de Gegevensbeschermingsautoriteit tegen de verweerders. De klacht wordt neergelegd in het Frans.
3. Op 26 augustus 2020 wordt de klacht door de Eerstelijnsdienst ontvankelijk verklaard op grond van de artikelen 58 en 60 WOG en wordt de klacht op grond van artikel 62, § 1 WOG overgemaakt aan de Geschillenkamer.
4. Op 25 september 2020 beslist de Geschillenkamer op grond van artikel 63, 2° en 94, 1° WOG een onderzoek te vragen aan de Inspectiedienst.
5. Vervolgens wordt op 25 september 2020 overeenkomstig artikel 96, § 1 WOG het verzoek van de Geschillenkamer tot het verrichten van een onderzoek overgemaakt aan de Inspectiedienst, samen met de klacht en de inventaris van de stukken. Gezien de eerste verweerder zich in eentalig Nederlandstalig rechtsgebied bevindt, en de tweede verweerder in de Verenigde Staten van Amerika is gevestigd, wordt de procedure overeenkomstig artikel 57 WOG in het Nederlands gevoerd. Zo vindt het onderzoek van de Inspectiedienst in het Nederlands plaats, en wordt het verslag van de Inspectiedienst neergelegd in het Nederlands.
6. Op 13 oktober 2022 wordt het onderzoek door de Inspectiedienst afgerond, wordt het verslag bij het dossier gevoegd en wordt het dossier door de inspecteur-generaal overgemaakt aan de voorzitter van de Geschillenkamer (artikel 91, § 1 en § 2 WOG). In dit onderzoeksverslag worden een aantal problematieken in verband met het indienen van de klacht aan de kaak gesteld.3
7. In haar verslag stelt de Inspectiedienst ten eerste dat Noyb in de klacht niet toont “wat het ‘voldoende en concrete belang’ is van de betrokkene (een natuurlijke persoon wonend te Wenen, Oostenrijk) om een klacht in te dienen tegen de specifieke website . . . Aanvullend merkt de Inspectiedienst op dat de website […] een Nederlandstalige/Franstalige website betreft . . . terwijl de betrokkene . . . de Nederlandse taal niet machtig is”.4 Verder stelt de Inspectiedienst: “Gelet op de voormelde procedurele bezwaren kan de Inspectiedienst het verzoek van Noyb – European Center for Digital Rights als een geldige ‘klacht’ naar nationaal recht in vraag stellen.”5
8. Ten tweede stelt het onderzoeksverslag dat bij de door Noyb “behandelde verzoeken die in augustus 2020 werden ingediend bij de GBA een semiautomatische ‘bulk’ werkwijze werd toegepast. . . De verschillende ingediende verzoeken tot onderzoek in augustus 2020 hadden een gelijkvormige opmaak en ondertekening. Het nasturen van aanvullende stukken gebeurde in een gekoppelde e-mail[…] Voor de verschillende verzoeken komt dezelfde betrokkene steeds terug die een volmacht gaf aan Noyb – European Center for Digital Rights.” 6
9. Ten derde wijst de Inspectiedienst erop dat de werkwijze “moet voldoen aan de gebruikelijke basisvoorwaarden van elk volmacht . . .dit wil zeggen duidelijk formuleren tegen wie men een klacht indient.”7 Hierna verwijst de Inspectiedienst naar “de volmacht” in kwestie, dat tot doel heeft “gebruikt te worden ten aanzien van de Ierse Toezichthouder en niet ten aanzien van de Belgische toezichthouder” en dat louter refereert naar (op dat moment interne) dossiernummers (van Noyb) voor wat betreft de identiteit van de eerste verweerder. De Inspectiedienst besluit: “Uit de inhoud van de volmacht blijkt ook dat Noyb – European Center for Digital Rights niet behoorlijk werd gemandateerd” nu verschillende elementen in de mandatering niet, onduidelijk of ambigu geformuleerd waren.
10. Ten vierde wijst de Inspectiedienst erop dat de klager “werkzaam” was als stagiair bij Noyb ten tijde van de volmacht van deze organisatie als vertegenwoordiger. De Inspectiedienst wijst in dit kader op meerdere persoonlijke communicaties die de klager op het publieke forum (via sociale media) deed, waarbij de persoon verwees naar diens werkzaamheden in verband met het project van Noyb. Zo haalt de persoon op één moment aan dat deze blij is op het project te hebben “gewerkt”.8 De Inspectiedienst “heeft geen motivering van een persoonlijk belang van de betrokkene kunnen vaststellen.” 9 De Inspectiedienst stelt verder:
“Bij gebrek aan transparantie over de werkwijze van Noyb . . . wordt dus minstens de perceptie geschapen dat Noyb . . . haar medewerkers gebruikt om in het belang van Noyb . . . verzoeken/klachten in te dienen in plaats van […] een persoonlijk belang van een klager.” En verder: “ . . . bevestigt de aanwijzing dat dit een oneigenlijk gebruik vormt van de procedure onder artikel 80 AVG. De Inspectiedienst merkt op dat stagiairs . . . voor de voormelde verzoeken van 2021 systematisch werden opgevoerd als “klager’ in de activiteiten van Noyb – European Center for Digital Rights. Voorgaande kan mogelijks een aanwijzing zijn van het vermengen van belangen.”10
11. De inhoudelijke vaststellingen van de Inspectiedienst worden, in functie van de leesbaarheid van de beslissing, hernomen onder sectie III van deze beslissing.
12. Op 13 maart 2024 worden de betrokken partijen per aangetekende zending in kennis gesteld van de bepalingen zoals vermeld in artikel 95, § 2, alsook van deze in artikel 98 WOG.
Tevens worden zij op grond van artikel 99 WOG in kennis gesteld van de termijnen om hun verweermiddelen in te dienen.
13. In de art. 98 WOG brief wordt aan de partijen gevraagd in deze fase van de procedure enkel het standpunt toe te lichten met betrekking tot de wettelijkheid van de indiening van de klacht en de manier waarop het mandaat door de klager aan de vertegenwoordiger in een bepaalde (door de Inspectiedienst onderzochte en uiteengezette) context werd verleend, specifiek in het licht van artikelen 80.1 en 77.1 AVG. Daarnaast verzocht de Geschillenkamer de partijen standpunt in te nemen omtrent de vraag of het eventuele onwettelijke karakter van de totstandkoming van het mandaat het dossier als geheel ‘impacteert’.
14. Op 10 mei 2024 ontvangt de Geschillenkamer de conclusie van antwoord vanwege de twee verweerders voor wat betreft deze procedurele aspecten.
15. Op 29 mei 2024 ontvangt de Geschillenkamer de conclusie van repliek van de klager, voor wat betreft deze procedurele aspecten.
16. Op 21 juni 2024 ontvangt de Geschillenkamer de conclusie van repliek van de verweerder voor wat betreft deze procedurele aspecten.
17. Op 12 juni 2024 worden de partijen ervan in kennis gesteld dat de hoorzitting zal plaatsvinden op 1 juli 2024.
18. Op 1 juli 2024 worden de partijen gehoord door de Geschillenkamer. Ingevolge een verzoek hiertoe vanwege de klagende partij, en het navolgende uitdrukkelijke akkoord van beide verwerende partijen, vindt de hoorzitting in hybride vorm plaats. Er is één persoon van Noyb fysiek aanwezig, en één persoon van dezelfde vereniging via videoverbinding vanuit Oostenrijk.
19. Op 8 juli 2024 wordt het proces-verbaal van de hoorzitting aan de partijen voorgelegd.
20. Op 12 juli 2024 ontvangt de Geschillenkamer vanwege de klagende partij, op 16 juli 2024 vanwege de tweede verweerder, en op 17 juli 2024 vanwege de eerste verweerder, opmerkingen met betrekking tot het proces-verbaal, dewelke zij beslist mee op te nemen in haar beraad.
II. Motivering
II.1. Preliminaire punten
21. Een eerste preliminaire kwestie betreft een stuk neergelegd door de vertegenwoordiger van de klager na het beëindigen van de conclusierondes. Drie dagen voorafgaand aan het plaatsvinden van de hoorzitting wordt een stuk neergelegd door de vertegenwoordiger van de klager. De verwerende partijen verzetten zich beiden tegen de toelaatbaarheid van dit stuk, nu het stuk na de conclusierondes werd ingediend. Er wordt door de klagende partij ter hoorzitting niet verduidelijkt of er gegronde redenen zijn voor de laattijdige neerlegging.
Gelet op het verzet van de verwerende partijen, wordt het stuk dd. 28 juni 2024 integraal uit de debatten geweerd, en niet meegenomen in de beraadslaging voor dit dossier.
22...