Jugement/arrêt, Cour constitutionnelle (Cour d'Arbitrage), 2024-07-10

Grondwettelijk Hof Arrest nr. 80/2024 van 10 juli 2024 Rolnummer : 7995 In zake : de prejudiciële vragen betreffende de artikelen 31, tweede lid, 4°, 32, tweede lid, 2°, en 34, § 1, 1°, 1°bis en 2°, b), van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, gesteld door het Hof van Beroep te Luik Het Grondwettelijk Hof samengesteld uit de voorzitters Pierre Nihoul en Luc Lavrysen, en de rechters Thierry Giet, Joséphine Moerman, Michel Pâques, Yasmine Kherbache, Danny Pieters, Willem Verrijdt, Kattrin Jadin en Magali Plovie, bijgestaan door griffier Nicolas Dupont, onder voorzitterschap van voorzitter Pierre Nihoul wijst na beraad het volgende arrest I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging Bij arrest van 21 april 2023, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 11 mei 2023, heeft het Hof van Beroep te Luik de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden artikel 32, tweede lid, 2°, en 31, tweede lid, 4°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij de vergoedingen belasten die zijn gevormd door middel van premies bedoeld in artikel 52, 3°, b), vierde streepje, en die zijn verkregen in het kader van een collectieve of individuele verzekeringsovereenkomst gesloten door de werkgever van het slachtoffer of door de vennootschap waarvan het slachtoffer bedrijfsleider is, naar aanleiding van een tijdelijke arbeidsongeschiktheid, zonder dat er voor het slachtoffer een effectieve derving van beroepsinkomsten is en zonder dat het slachtoffer ooit de verzekeringspremies met betrekking tot die ongeschiktheid heeft afgetrokken als bedrijfslasten, terwijl dezelfde vergoedingen die worden uitbetaald ter uitvoering van een individuele verzekeringsovereenkomst tegen lichamelijke ongevallen zonder dat er evenmin een inkomstenderving is voor het slachtoffer, niet aan de belasting worden onderworpen overeenkomstig artikel 38, 8°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen en terwijl dezelfde vergoedingen die worden uitbetaald als gevolg van een gemeenrechtelijke vordering inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid niet belastbaar zijn wanneer er geen derving van bezoldiging is ? 2 Schendt artikel 34, § 1, 1° en 1°bis, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het aan de inkomstenbelasting vergoedingen onderwerpt die zijn verkregen in het kader van een collectieve of individuele verzekeringsovereenkomst gesloten door de werkgever van het slachtoffer of door de vennootschap waarvan het slachtoffer bedrijfsleider is, naar aanleiding van een blijvende arbeidsongeschiktheid, zonder dat er voor het slachtoffer een effectieve derving van beroepsinkomsten is en zonder dat het slachtoffer ooit de verzekeringspremies met betrekking tot die ongeschiktheid heeft afgetrokken als bedrijfslasten, terwijl dezelfde vergoedingen die met toepassing van de arbeidsongevallenwetgeving overeenkomstig artikel 39, § 1, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 of met toepassing van het gemeen recht worden uitbetaald ter vergoeding van een blijvende arbeidsongeschiktheid, wanneer er geen derving van beroepsinkomsten is, niet aan de belasting zijn onderworpen ? Schendt artikel 34, § 1, 2°, b), van het WIB 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het vergoedingen belastbaar maakt die worden uitbetaald door een verzekeringsmaatschappij naar aanleiding van een blijvende arbeidsongeschiktheid zonder dat er een derving van beroepsinkomsten is voor de begunstigde die de premies niet heeft kunnen aftrekken als bedrijfslasten, terwijl dezelfde vergoedingen, wanneer er geen derving van beroepsinkomsten is, niet belastbaar zouden zijn indien zij zouden zijn uitbetaald in het kader van de uitvoering van een individuele verzekeringsovereenkomst tegen lichamelijke ongevallen of ingevolge een gemeenrechtelijke vordering of in het kader van de uitvoering van een verzekeringsovereenkomst invaliditeit/ongeschiktheid, van het type ‘ gewaarborgd inkomen ’, gefinancierd met persoonlijke bijdragen van het slachtoffer die niet zijn afgetrokken als bedrijfslasten ? ». Geen enkele ontvankelijke memorie werd ingediend. Bij beschikking van 24 april 2024 heeft het Hof, na de rechters-verslaggevers Magali Plovie en Willem Verrijdt te hebben gehoord, beslist dat de zaak in staat van wijzen was, dat geen terechtzitting zou worden gehouden, dat de debatten werden gesloten en de zaak in beraad werd genomen. De bepalingen van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof met betrekking tot de rechtspleging en het gebruik van de talen werden toegepast. II. De feiten en de rechtspleging in het bodemgeschil Een bvba heeft ten gunste van haar zaakvoerder een verzekeringspolis van het type « gewaarborgd inkomen » gesloten. Die bvba betaalt de premies van de verzekeringspolis, die zij vervolgens aftrekt als beroepskosten. Op 26 november 2008 doet de zaakvoerder-begunstigde van de verzekering een schadeaangifte, waaraan de verzekeringsmaatschappij gevolg geeft door hem vergoedingen uit te keren. Bij het Hof van Beroep te Luik is een geschil aanhangig gemaakt, tussen de Belgische Staat en de zaakvoerder van de bvba die de vergoedingen ontvangt, over de onderwerping aan de inkomstenbelasting van de vergoedingen die onder de aanslagjaren 2012 en 2015 vallen. Bij een arrest van 10 januari...