Décision judiciaire de Raad van State, 16 janvier 2018
| Date de Résolution | 16 janvier 2018 |
| Juridiction | Nietigverklaring |
| Nature | Arrest |
RAAD VAN STATE, AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK
Xe KAMER
A R R E S T
nr. 240.469 van 16 januari 2018 in de zaak A. 219.138/X-16.609.
In zake : de NV CORE bijgestaan en vertegenwoordigd door advocaat Thomas Ryckalts kantoor houdend te 1000 Brussel Wolvengracht 38/2 bij wie woonplaats wordt gekozen
tegen :
het VLAAMSE GEWEST bijgestaan en vertegenwoordigd door advocaat Bart Staelens kantoor houdend te 8000 Brugge Gerard Davidstraat 46/1 bij wie woonplaats wordt gekozen
-------------------------------------------------------------------------------------------------- I. Voorwerp van het beroep
1. Het beroep, ingesteld op 2 mei 2016, strekt tot de nietigverklaring van het besluit van de Vlaamse minister van Buitenlands Beleid en Onroerend Erfgoed van 29 februari 2016 tot definitieve bescherming als monument van “de woning Goffaerts met stadstuin” aan de Kapucijnenvoer 22 te Leuven.
II. Verloop van de rechtspleging
2. De verwerende partij heeft een memorie van antwoord ingediend en de verzoekende partij heeft een memorie van wederantwoord ingediend.
X-16.609-1/11
Eerste auditeur-afdelingshoofd Ann Van Mingeroet heeft een verslag opgesteld.
De verzoekende partij heeft een laatste memorie ingediend. De verwerende partij heeft een laatste memorie ingediend.
De partijen zijn opgeroepen voor de terechtzitting, die heeft plaatsgevonden op 29 september 2017.
Staatsraad Jan Clement heeft verslag uitgebracht.
Advocaat Sofie Albert, die loco advocaat Thomas Ryckalts verschijnt voor de verzoekende partij, en advocaat Samuel Mens, die loco advocaat Bart Staelens verschijnt voor de verwerende partij, zijn gehoord.
Eerste auditeur-afdelingshoofd Ann Van Mingeroet heeft een met dit arrest eensluidend advies gegeven.
Er is toepassing gemaakt van de bepalingen op het gebruik der talen, vervat in titel VI, hoofdstuk II, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973.
III. Feiten
-
De verzoekende partij is op het ogenblik van het instellen van haar beroep eigenaar van een onroerend goed gelegen aan de Kapucijnenvoer 22 te 3000 Leuven, kadastraal gekend als afdeling 4, Sectie E, nrs. 524/v/2 en 526/p.
Het betreft een naar ontwerp van Joris Helleputte en in opdracht van Camille Goffaerts einde 19e eeuw gebouwde woning met tuin (hierna: de woning Goffaerts).
X-16.609-2/11
4. De verzoekende partij dient op 6 juni 2014 bij het college van burgemeester en schepenen van de stad Leuven een aanvraag in voor een stedenbouwkundige vergunning voor het verbouwen en uitbreiden van de woning Goffaerts tot studentenresidentie. 5. Met een besluit van 10 oktober 2014 weigert het college van burgemeester en schepenen van de stad Leuven de gevraagde stedenbouwkundige vergunning. 6. Bij besluit van 22 januari 2015 verklaart de deputatie van de provincieraad van de provincie Vlaams-Brabant het beroep van de verzoekende partij tegen het in het vorige randnummer genoemde besluit gegrond en wordt de gevraagde stedenbouwkundige vergunning verleend (hierna: de stedenbouwkundige vergunning voor de verbouwing tot studentenresidentie).
7.1. Op 5 juni 2015 wordt de woning Goffaerts voorlopig als monument beschermd.
7.2. Naar aanleiding van het van 9 juli 2015 tot 21 september 2015 georganiseerde openbaar onderzoek over de bescherming als monument, dient de verzoekende partij een bezwaarschrift in. Dit bezwaarschrift wordt door het agentschap Onroerend Erfgoed onder meer als volgt beantwoord:
“De erfgoedwaarden van de woning Goffaerts waren wel degelijk bedreigd. - Foto’s genomen op 16 april 2013 tonen aan dat het oorspronkelijke neogotische interieur van de woning toen nog volledig aanwezig was. Zoals blijkt uit de foto’s was de woning toen al ontruimd door de zusters van Liefde, de vorige eigenaars van de woning. Men mag daarom aannemen dat de huidige eigenaar de woning aankocht met een nog intact neogotisch interieur.
[...] - De foto’s in het bovenvermelde gerechtsdeurwaardersverslag van 1 april 2015 laten zien hoe substantiële onderdelen van het oorspronkelijke neogotische interieur verwijderd waren (o.a. schouwen, kraagstenen, balustraden). Aangezien kan aangenomen worden dat het neogotische interieur intact in handen kwam van de huidige eigenaar (supra) kan de verwijdering van de originele interieurelementen aan de huidige eigenaar
X-16.609-3/11
worden toegeschreven, en wel tijdens de lopende vergunnings- of beroepsperiode bij de Raad voor Vergunningsbestwistingen.
- Geconfronteerd met de verwijdering van oorspronkelijke interieurelementen achtte het agentschap Onroerend Erfgoed de erfgoedwaarden van de woning Goffaerts imminent bedreigd.”
-
Met een besluit van 11 september 2015 beveelt de beroepsinstantie inzake openbaarheid van bestuur en hergebruik van overheidsinformatie dat het agentschap Onroerend Erfgoed dan wel de stad Leuven aan de verzoekende partij een afschrift zal overhandigen van “de indicatieve selectielijst voor onderzoek in functie van potentiële beschermingen in...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI