26 OKTOBER 2022. - Koninklijk besluit tot wijziging van de koninklijke besluiten nrs. 1, 2, 3, 4, 10, 19, 22 en 59 met betrekking tot de belasting over de toegevoegde waarde
VERSLAG AAN DE KONING
Sire,
Dit ontwerp van koninklijk besluit wijzigt:
- het koninklijk besluit nr. 1 van 29 december 1992 met betrekking tot de regeling voor de voldoening van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 1");
- het koninklijk besluit nr. 2 van 19 december 2018 met betrekking tot de forfaitaire regeling inzake belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 2");
- het koninklijk besluit nr. 3 van 10 december 1969 met betrekking tot de aftrekregeling voor de toepassing van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 3");
- het koninklijk besluit nr. 4 van 29 december 1969 met betrekking tot de teruggaven inzake belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 4");
- het koninklijk besluit nr. 10 van 29 december 1992, met betrekking tot de uitoefeningsmodaliteiten van de keuzen, bedoeld in de artikelen 15, § 2, derde lid, 21bis, § 2, 9°, vierde lid, 25ter, § 1, tweede lid, 2°, tweede lid en 44, § 3, 2°, d), van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, de aangiften van aanvang, wijziging, stopzetting van activiteit en de voorafgaande kennisgevingen inzake de belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 10");
- het koninklijk besluit nr. 19 van 29 juni 2014 met betrekking tot de vrijstellingsregeling van belasting over de toegevoegde waarde in het voordeel van kleine ondernemingen (hierna: "het koninklijk besluit nr. 19");
- het koninklijk besluit nr. 22 van 15 september 1970 met betrekking tot de bijzondere regeling voor landbouwondernemers inzake belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het koninklijk besluit nr. 22");
- het koninklijk besluit nr. 59 van 18 mei 2020 met betrekking tot de onttrekking van handelsgeschenken van geringe waarde en de onttrekking voor liefdadigheidsdoeleinden van voedingsmiddelen en levensnoodzakelijke niet-voedingsmiddelen andere dan goederen die op duurzame wijze kunnen worden gebruikt, wat de belasting over de toegevoegde waarde betreft (hierna: "het koninklijk besluit nr. 59").
De wijzigingen die door dit ontwerp in de voormelde koninklijke besluiten worden aangebracht zijn met name een gevolg van een aantal wijzigingen die in het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna: "het Wetboek") zijn aangebracht bij de volgende wetten:
- de wet van 27 december 2021 houdende diverse bepalingen inzake belasting over de toegevoegde waarde (B.S. van 31 december 2021, blz. 127.779);
- de wet van 16 oktober 2022 houdende diverse bepalingen inzake belasting over de toegevoegde waarde (B.S. van 24 oktober 2022);
De wet van 27 december 2021 houdende diverse bepalingen inzake belasting over de toegevoegde waarde brengt een heel aantal wijzigingen in het Wetboek aan. Deze wijzigingen hebben betrekking op de vrijstelling van de belasting voor politieke, syndicale, religieuze, levensbeschouwelijke, vaderlandslievende, filantropische of staatsburgerlijke instellingen, de belastingheffing over het verschaffen van gemeubeld logies, de regels inzake aftrek van de belasting op grond van het werkelijk gebruik, de mededeling van het btw-identificatienummer naar aanleiding van een intracommunautaire verwerving van accijnsproducten en nieuwe vervoermiddelen, de opheffing van de bijzondere regeling inzake de forfaitaire grondslagen van aanslag, de bijzondere landbouwregeling, bepaalde technische wijzigingen van de nationale reglementering, de teruggaaf van de belasting aan belastingplichtigen die al dan niet in België gevestigd zijn of aan andere personen en de invoering van een verlaagd btw-tarief voor haarprothesen en voor onroerende handelingen met betrekking tot privéwoningen voor gehandicapten voor stichtingen van openbaar nut. Verscheidene van deze nieuwe bepalingen vereisen uitvoeringsmaatregelen bij koninklijk besluit. Dit is het geval voor artikel 46, § 2, nieuw, van het Wetboek dat de toepassingsmodaliteiten regelt voor de aftrek van de belasting met inachtneming van het werkelijk gebruik van de goederen en diensten of van een deel daarvan.
Bij de wet van 16 oktober 2022 houdende diverse bepalingen inzake de belasting over de toegevoegde waarde is artikel 53quater, § 1, tweede lid, van het Wetboek opgeheven. De opheffing van deze bepaling, die voordien in het Wetboek was opgenomen om verrichters van werk in onroerende staat voor belastingplichtigen in staat te stellen met meer rechtszekerheid de verleggingsregeling van artikel 20 van het koninklijk besluit nr. 1 toe te passen, vereist een herformulering van artikel 20 van het koninklijk besluit nr. 1 om zowel de positieve effecten van de toenmalige invoeging van dit artikel 53quater, § 1, tweede lid, van het Wetboek als de positieve effecten van de schrapping van deze bepaling in het Wetboek te verzekeren. Zoals hierna zal worden uiteengezet, was die bepaling immers niet alleen onvolledig, maar belette ze ook de betrokken dienstverrichters hun factureringsverplichtingen correct na te komen.
Dit ontwerp wijzigt bovendien meerdere uitvoeringsbesluiten van het Wetboek om de manier waarop bepaalde gegevens tussen de belastingplichtigen en de administratie worden uitgewisseld te rationaliseren en te moderniseren.
Dit ontwerp heeft het voorwerp uitgemaakt van het advies 71.970/1/V van de Raad van State van 1 september 2022. Er werd rekening gehouden met alle opmerkingen van de Raad van State opgenomen in dat advies.
Dit ontwerp heeft tevens het voorwerp uitgemaakt van het advies nr. 194/2022 van de Gegevensbeschermingsautoriteit van 9 september 2022. Er werd akte genomen van de afwezigheid van specifieke opmerkingen met betrekking tot het ontwerp alsook van de in het advies uiteengezette algemene richtlijnen, die geen aanleiding geven tot enige wijziging van het ontwerp.
Alle wijzigingen aan de voornoemde koninklijke besluiten worden hierna toegelicht.
Toelichting bij de artikelen
Artikel 1
Dit koninklijk besluit, door de regels die het invoert, voorziet in de gedeeltelijke omzetting van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (hierna "de Richtlijn 2006/112/EG").
HOOFDSTUK 1. - Digitalisering van de uitwisseling
van gegevens tussen belastingplichtigen en de administratie
Artikelen 2 tot en met 12
Op grond van artikel 1 van het koninklijk besluit nr. 10 moet eenieder, met uitzondering van de in het vijfde lid van dit artikel bedoelde personen, vooraleer een economische activiteit uit te oefenen waardoor hij belastingplichtige wordt voor de toepassing van de belasting over de toegevoegde waarde, daarvan aangifte doen bij de bevoegde dienst van de administratie belast met de belasting over de toegevoegde waarde waaronder hij ressorteert. Deze belastingplichtige is ook verplicht aangifte te doen van iedere wijziging in het kader van deze activiteit (artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 10) of van de stopzetting van deze activiteit (artikel 3 van het koninklijk besluit nr. 10). Om aan de voormelde verplichtingen te voldoen moet de belastingplichtige de formulieren 604A, 604B en 604C gebruiken, waarnaar artikel 53, § 1, eerste lid, 1°, van het Wetboek onrechtstreeks verwijst, en die de aangiften voor de aanvang, de wijziging of de stopzetting van de activiteit betreffen.
Artikel 53octies, § 1bis, van het Wetboek bepaalt dat de Koning onder de door Hem vast te stellen voorwaarden kan toestaan en zelfs verplichten dat de in de artikelen 53, § 1, eerste lid, 1° en 2°, en 53ter bedoelde aangiften worden ingediend en dat de in de artikelen 53quinquies tot 53octies, § 1, bedoelde gegevens worden medegedeeld door middel van procedures waarbij informatica- en telegeleidingstechnieken worden aangewend. Wat de aangiften van aanvang, wijziging en stopzetting van de activiteit betreft, heeft het koninklijk besluit van 28 juni 2019 (B.S. van 12 juli 2019) tot wijziging van de koninklijke besluiten nrs. 4, 10, 19, 51 en 54 met betrekking tot de belasting over de toegevoegde waarde artikel 6, § 1, van koninklijk besluit nr. 10 gewijzigd en de elektronische indiening van de aangiften van aanvang (formulier E-604A), van wijziging (formulier E-604B) en van stopzetting van de activiteit (formulier E-604C) verplicht gemaakt. Zoals voor de periodieke btw-aangiften zijn alleen de belastingplichtigen die kunnen aantonen dat zij of de door hen gemachtigde persoon om deze aangiften in te dienen, niet over de nodige geïnformatiseerde middelen beschikken om aan deze verplichting te voldoen, ervan vrijgesteld deze formulieren langs elektronische weg in te dienen (artikel 6, § 1, tweede lid, van het koninklijk besluit nr. 10).
De belastingplichtigen die deze aangiften moeten indienen beschikken momenteel over de meest recente versie van de e604-toepassing die op 12 juli 2021 online werd geplaatst en beschikbaar is via de "MyMinfin"-toepassing, onder de rubriek "Nuttige links". Deze toepassing heeft de elektronische indiening van deze aangiften sterk vereenvoudigd.
Naast die aangiften legt de btw-reglementering een hele reeks informatieverplichtingen op die de belastingplichtigen verplichten om op verschillende manieren de administratie in kennis te stellen van wijzigingen inzake belastingregeling, hoedanigheid of nog de uitoefening van een eventuele keuze. De betrokken belastingplichtigen zijn meestal verplicht deze wijzigingen mee te delen aan de afdeling beheer van het Centrum waaronder zij ressorteren door middel van een gewone brief of, meestal, door middel van een ter post aangetekende zending.
De wet van 26 januari 2021 betreffende de dematerialisatie van de relaties tussen de Federale Overheidsdienst Financiën, de burgers, rechtspersonen en bepaalde derden en tot wijziging van diverse fiscale wetboeken en wetten ("Digilex"-wet, B.S. van 10 februari 2021) voorziet dat de belastingplichtigen onderworpen aan de vennootschapsbelasting, de rechtspersonenbelasting, de...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI