Décision judiciaire de Raad van State, 26 mars 2012
| Date de Résolution | 26 mars 2012 |
| Juridiction | Nietigverklaring |
| Nature | Arrest |
RAAD VAN STATE, AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK
Xe KAMER
A R R E S T
nr. 218.618 van 26 maart 2012 in de zaak A. 196.452/X-14.914.
In zake : Jacqueline DEHEEGHER bijgestaan en vertegenwoordigd door advocaten Luk Kennes en Michiel Deweirdt kantoor houdend te 8500 KORTRIJK Doorniksewijk 66 bij wie woonplaats wordt gekozen
tegen :
het VLAAMSE GEWEST, vertegenwoordigd door de Vlaamse regering bijgestaan en vertegenwoordigd door advocaat Bart Staelens kantoor houdend te 8000 BRUGGE Gerard Davidstraat 46, bus 1 bij wie woonplaats wordt gekozen
-------------------------------------------------------------------------------------------------- I. Voorwerp van het beroep
1. Het beroep, ingesteld op 10 mei 2010, strekt tot de nietigverklaring van het besluit van 9 februari 2010 van de Vlaamse minister van Bestuurszaken, Binnenlands Bestuur, Inburgering, Toerisme en Vlaamse Rand houdende bescherming als monument van het boerenhuis, de hopast, het bakhuis, de kapel, de stal en het erf aan de Steenvoordestraat 59 te Poperinge.
II. Verloop van de rechtspleging
2. De verwerende partij heeft een memorie van antwoord ingediend en de verzoekende partij heeft een memorie van wederantwoord ingediend.
Eerste auditeur Ann Van Mingeroet heeft een verslag opgesteld.
X-14.914-1/22
De verzoekende partij heeft een verzoek tot voortzetting van het geding en een laatste memorie ingediend. De verwerende partij heeft een laatste memorie ingediend.
De partijen zijn opgeroepen voor de terechtzitting, die heeft plaatsgevonden op 17 februari 2012.
Staatsraad Pierre Lefranc heeft verslag uitgebracht.
Advocaat Michel Deweirdt, die verschijnt voor de verzoekende partij, en advocaat Samuel Mens, die loco advocaat Bart Staelens verschijnt voor de verwerende partij, zijn gehoord.
Eerste auditeur Ann Van Mingeroet heeft een met dit arrest eensluidend advies gegeven.
Er is toepassing gemaakt van de bepalingen op het gebruik der talen, vervat in titel VI, hoofdstuk II, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973.
III. Feiten
-
De verzoekster is eigenares van een hoeve gelegen te Poperinge (Watou), Steenvoordestraat 59, bestaande uit onder meer een boerenhuis, een hopast, een bakhuis, een kapel en een stal.
-
Op 8 december 2008 wordt door het Agentschap ROVlaanderen, Onroerend Erfgoed een motiveringsnota opgesteld omtrent “Hopgebonden erfgoed in Poperinge”. Met betrekking tot de eigendom van de verzoekster wordt, na onder meer een historisch overzicht en een beschrijving van de verschillende onderdelen van de hoeve, volgend advies tot bescherming gegeven:
X-14.914-2/22
“GEMOTIVEERD ADVIES a) Dient te worden beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de historische, de historische in casu de architectuurhistorische, de sociaal-culturele waarde, de industrieelarcheologische waarde en de volkskundige waarde: gelegen te Poperinge, Steenvoordestraat nr. 59, bekend ten kadaster, Poperinge, 8ste Afdeling, Sectie F, perceelnummer 10 G.
Zijnde het boerenhuis, de hopast, het bakhuis, de kapel, de stal, de schuur en het erf.
De historische waarde wordt als volgt omschreven :
- De hoeve behoort tot het bouwhistorische erfgoed van de streek, met een geschiedenis die minstens teruggaat tot de 18de eeuw. De site staat aangeduid op historisch kaartenmateriaal zoals op de kaart van Ferraris van 1770-1778. De hoeve was eigendom van de graven van Watou wat wijst op het belang van de hoeve.
- De historische structuur van de hoeve is bewaard. Op de kaart van Ferraris van 1770-1778 is het woonhuis weergegeven op dezelfde locatie. De overige hoevegebouwen dateren uit de 19de eeuw m.n. het bakhuis is gebouwd tussen 1856 en 1860, de stallingast dateert van 1869, de stal dateert van 1856 en de kapel dateert van 1869.
- Deze ast illustreert zeer duidelijk meerdere fasen in het ontwikkelingsverhaal van de hopasten in Vlaanderen. De drie hopasten staan elk symbool voor een episode in de historische ontwikkeling van de hopasten in Vlaanderen. Ze vormen een illustratie van de evolutie die de cokesasten sinds de late 19de eeuw tot in de tweede helft van de 20ste eeuw hebben gekend. Deze hopast illustreert tevens de mechanisatie die vooral zijn intrede deed na de Eerste Wereldoorlog.
De historische, in casu architectuurhistorische waarde wordt als volgt omschreven :
- De hoeve is een goed en representatief voorbeeld van een hoeve bestaande uit vrijstaande L- of U-vormige opstelling van verschillende losse bestanddelen rondom een begraasd erf.
- Als zijnde een hoeve bestaande uit een ensemble van diverse gaaf bewaarde bestanddelen. Een woonhuis met geïncorporeerde paardenstal in kern zeker opklimmend tot de 18de eeuw getypeerd door rechthoekige muuropeningen met behouden blokramen gevat in een segmentboog- of een korfboognis. De zijgevels zijn voorzien van aandaken en zijn afgewerkt met muurvlechtingen. Eén van de zijgevels is voorzien van een wapenschild verwijzend naar de heren van Watou, wat wijst op het belang van de hoeve. Het interieur van het boerenhuis bewaart de oorspronkelijke indeling en balkenzoldering opgebouwd uit moer- en kinderbalken.
- De bijgebouwen dateren voornamelijk uit de 19de eeuw: een oorspronkelijk vrijstaand tweeledig opgebouwd bakhuis, een stal, een schuur en een hopast. Een aan de straat gelegen kapel met behouden interieurafwerking voorzien van fraaie polychroom beschildering.
X-14.914-3/22
- De hoeve omvat een deels bewaarde oude erfaanleg bestaande uit o.m. kasseipaden, bakstenen stoepen, twee poelen en omhaagde boomgaard.
De sociaal-culturele waarde wordt als volgt omschreven :
- De hoeve als een historische woonvorm die typisch is voor de landbouw en hop dominerende streek van Poperinge.
- De asten zijn een belangrijke getuige van een tak in de voedingsindustrie waarvan de intense productie in bepaalde periodes en in bepaalde streken van een niet te onderschatten betekenis (was) zowel in het dagelijks economisch leven als met betrekking tot het volksleven bijvoorbeeld naar aanleiding van de jaarlijkse hopfeesten.
- De hopast is mede door de aanwezigheid van de gekken en een beeldbepalend element in het landelijk gebied.
De industrieel-archeologische waarde wordt als volgt omschreven: als zijnde een voorbeeld van een ast waar drie types van systemen zijn toegepast m.n. een stallingast met hoge vlaak bestaande uit tonische latjes, een systeem met gemetselde cokesoven met zijdelingse luchtgaten en een ast met cokesoven ( buiten de het astgebouw) die voorzien is van een ventilator die door een kleine dieselmotor werd aangedreven.
De volkskundige waarde wordt als volgt omschreven:
Als zijnde een hoeve met een bijhorende O.L.Vrouwkapel, volgens het kadaster daterend van 1869, ingeplant bij de erftoegang. De kapel getuigt van de devotie van de landbouw-pachter. b) Dient te worden beschermd als dorpsgezicht omwille van het algemeen belang gevormd door de historische waarde: de huisweide, de poel en de hoogstamboomgaard gelegen te Poperinge, Steenvoordestraat nr. 59, bekend ten kadaster, Poperinge, 8 ste Afdeling, Sectie F, perceelnummer 9G2.
Het perceel naast de hoeve is een relict van de voormalige grotere huisweide gelegen tussen de Steenvoordestraat en de Trappistenweg. Zowel het gebruik als huisweide en het voorkomen van een hoogstamboomgaard verwijzen naar het historisch grondgebruik van dit perceel en geven deze site een landschappelijke herkenbaarheid”.
-
Op 29 januari 2009 beslist de Vlaamse minister van Financiën en Begroting en Ruimtelijke Ordening om het boerenhuis, de hopast, het bakhuis, de kapel, de stal en het erf als monument, en de huisweide, de poel en de hoogstamboomgaard als dorpsgezicht op een ontwerp van lijst te plaatsen van als monument en dorpsgezicht te beschermen hopgebonden erfgoed te Poperinge.
Een afschrift van dit besluit wordt met een aangetekend schrijven van 10 februari 2009 naar de verzoekster verzonden.
Voornoemd besluit wordt bij uittreksel gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 24 maart 2009.
X-14.914-4/22
6. Naar aanleiding van het openbaar onderzoek van 19 februari tot en met 19 maart 2009 wordt door de verzoekster op 6 maart 2009 een bezwaarschrift ingediend. Ze doet daarin gelden wat volgt:
“Mijn opmerkingen en bezwaren zijn niet limitatief de volgende: Met oog op het beschermen van het hopgebonden erfgoed kunnen wij ons vinden met het tot Zen monument verklaren van de hopast en de kapel. Beide onroerend goed (sic) zijn goed zichtbaar vanaf de openbare weg, en hoeven dus niet toegankelijk gesteld worden voor het publiek. Bij deze worden 80% van de kosten gesubsidieerd.
Voor de overige delen van de hoeve, die sinds tientallen jaren niks meer te maken hebben met de hoppeteelt, kan ik niet akkoord gaan met enig klasseren. De uitzonderlijke staat van het woonerf en annex is het gevolg van jaren investeren en in ere houden van het authentieke karakter van de hoeve. Dit alles kwam tot stand door gebruik van privémiddelen. Het lijkt ons dan ook niet fair dat de vruchten nu zouden geplukt worden door de overheid.
Met dit schrijven verzoek ik u dan ook beleefd om het woonerf en annex van de lijst te schrappen”.
-
In het verslag “beëindigd onderzoek: opmerkingen en bezwaren” van 13 mei 2009 wordt het bezwaarschrift van de verzoekster als volgt besproken en weerlegd:
“De indiener van het bezwaar vreest dat de ‘overheid’ de vruchten zal plukken van zijn persoonlijke investeringen. Er wordt bijgevolg geïnsinueerd dat de overheid een persoonlijk voordeel zal verkrijgen uit de bescherming. Welk voordeel dit dan wel zou zijn wordt echter in het midden gelaten. Er dienen hier twee zaken te worden benadrukt:
- De eigenaar behoudt het volledige eigendomsrecht op het goed. Enkel zal er voor bepaalde handelingen of acties (bij wet, decreet of besluit bepaald) instemming moeten verkregen worden van Onroerend Erfgoed. Het beschermd statuut kan gezien worden als een ‘keurmerk’ voor een gaaf bewaarde site.
- Naast de erfdienstbaarheden die met een dergelijke...
Pour continuer la lecture
SOLLICITEZ VOTRE ESSAI